Τώρα όμως, μπροστά στην ανάγκη απεμπλοκής και της επιστροφής των θεσμών στην Αθήνα, η πρόταση εξειδικεύτηκε και ήταν έτοιμη να σταλεί στην ελληνική διαπραγματευτική ομάδα από χθες το μεσημέρι ως βάση διαλόγου που δυνητικά μπορεί να οδηγήσει σε συμφωνία μέχρι και το Eurogroup του Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, στην πρόταση των θεσμών προβλέπεται η άμεση νομοθέτηση της μείωσης του αφορολογήτου από τις 8.636 που έχει φτάσει σήμερα για ανύπαντρους και συνταξιούχους σε επίπεδο τέτοιο ώστε να αυξηθούν τα έσοδα κατά 2,5 δισ. ευρώ. Για να υπάρξει αυτή η εξοικονόμηση θα πρέπει η έκπτωση φόρου* να μειωθεί από τα 1.900 ευρώ σήμερα στα 1.450 ευρώ και το αφορολόγητο να μειωθεί από 8.636 στις 6.000-6.500 ευρώ. Με το μέτρο αυτό καλύπτεται η μισή από την απόσταση που χωρίζει το ΔΝΤ από την Ε.Ε., σχετικά με τα μέτρα που απαιτούνται για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ. Το δεύτερο βασικό μέτρο που ζητά το ΔΝΤ είναι η μείωση της προσωπικής διαφοράς, δηλαδή η διαφορά μεταξύ νέων και υφιστάμενων συντάξεων. Με δεδομένο ότι η εξάντληση του δεύτερου μέτρου μπορεί να δώσει εξοικονόμηση έως 1,5 δισ. ευρώ, προτείνεται να μην ψηφιστεί αλλά να παραμείνει προληπτικό στο πλαίσιο του μακροχρόνιου κόφτη.
Άλλα 10 χρόνια λιτότητα
Σε ό,τι αφορά τον προσδιορισμό του «μεσοπρόθεσμου» διαστήματος στο οποίο η Ελλάδα θα πρέπει να επιτυγχάνει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, η πρόταση των θεσμών αναμένεται ότι θα είναι ιδιαίτερα σκληρή. Θέλουν την Ελλάδα να επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για πέντε συνεχόμενα χρόνια, από το 2018 μέχρι και το 2023. Στη συνέχεια, ο στόχος θα μειωθεί οριακά, στο 3% του ΑΕΠ, και θα ισχύσει από το 2024 έως και το 2028. Συνεπώς για τα επόμενα 10 χρόνια η Ελλάδα θα επιφορτιστεί με την παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 32,5% του ΑΕΠ ή 58 δισ. ευρώ.
Όπως είναι προφανές, οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι πολύ μακριά από την προσδοκίες του οικονομικού επιτελείου που ήθελε ο στόχος να διατηρείται όχι περισσότερο από 3 χρόνια και στη συνέχεια να μειώνεται τουλάχιστον κατά 1% στο 2,5% του ΑΕΠ. Η πρόταση δεν λαμβάνει καν υπ’ όψιν της την πρόταση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών ο στόχος του 3,5% του ΑΕΠ να επιμερίζεται σε 2,5% καθαρή δημοσιονομική εξοικονόμηση και το 1% του ΑΕΠ να διατίθεται για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
*Αν λοιπόν η έκπτωση καταργηθεί από την 1η Ιανουαρίου 2018, αυτό θα σημάνει μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις που ανέρχονται από 1,2 ευρώ έως και 553,5 ευρώ τον χρόνο ή από 10 λεπτά έως και 39,54 ευρώ τον μήνα. Από την 1/1/2018, θα καταργηθεί η έκπτωση φόρου που γίνεται σήμερα σε όλους τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους εξαιτίας του ότι ο φόρος παρακρατείται στην «πηγή», δηλαδή με την καταβολή του μισθού ή της σύνταξης. Η έκπτωση αυτή, η οποία ανέρχεται στο 1,5% του φόρου που αναλογεί, με το που θα καταργηθεί, θα προκαλέσει την αύξηση των κρατήσεων στον μισθό ή στη σύνταξη και κατά συνέπεια τη μείωση των καθαρών αποδοχών.
Όσο μεγαλύτερο είναι το εισόδημα, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η επίπτωση από την επιβολή του νέου μέτρου. Μόνο από το συγκεκριμένο μέτρο το υπουργείο Οικονομικών εκτιμά ότι μπορεί να εξασφαλίσει περίπου 80-85 εκατ. ευρώ. Η έκπτωση του 1,5% στον φόρο που αναλογεί, γίνεται την ώρα της καταβολής του μισθού. Αυτή η έκπτωση είναι και ο λόγος για τον οποίο στη φορολογική δήλωση εμφανίζονται δύο ποσά: Φόρος που αναλογεί και Φόρος που παρακρατήθηκε. Κατά τη στιγμή της εκκαθάρισης, η εφορία εντοπίζει τον φόρο που αναλογεί στο εισόδημα, «βλέπει» και τον φόρο που παρακρατήθηκε αλλά δεν ζητάει τη διαφορά. Από την 1η Ιανουαρίου 2018 δεν θα υπάρχουν τα δύο διαφορετικά ποσά. Ο φόρος που αναλογεί βάσει της κλίμακας, θα διαιρείται δια του 12 ή δια του 14, ανάλογα με το πόσοι μισθοί καταβάλλονται και θα παρακρατείται απευθείας.
''The New Daily Mail''
Newsroom
