Όσοι μιλούν μαζί του έχουν επιβεβαιώσει ξεκάθαρα εδώ και καιρό τη σχετική φημολογία. Ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζει την επιστροφή του. Αλλά, σε αντίθεση με άλλους που επιχείρησαν τέτοιες κινήσεις στο παρελθόν, αυτός δεν θέλει απλώς να γυρίσει στο παλιό πολιτικό σπίτι του, έστω και για να το χτίσει από την αρχή, ούτε να πάρει τη ρεβάνς ως ο παλιός Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως σημειώνουν οι φίλοι του, στα 51 του είναι πολύ νέος για να επαναπαυτεί, έχει συλλέξει αρκετή πολιτική ωριμότητα για να αντιληφθεί λάθη του παρελθόντος και για να επιχειρήσει το απόλυτο πολιτικό πρότζεκτ. Μια πλήρη επαναφορά με στόχο την εξουσία, με έναν εντελώς διαφορετικό πολιτικό σχηματισμό, με σταθερό μονάχα τον προσανατολισμό του στον λεγόμενο «προοδευτικό χώρο» της Κεντροαριστεράς.
Το σχέδιο είναι, άλλωστε, φανερό από όλες τις πολιτικές κινήσεις του μετά την αποχώρησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Παραμένοντας ανενεργός ως Βουλευτής και μακριά από συνεντεύξεις στα ΜΜΕ, ο Τσίπρας επιλέγει να υπάρχει στη δημόσια σφαίρα με ελάχιστες ευθείες παρεμβάσεις, με τις εκδηλώσεις του επωνύμου Ιδρύματός του, ομιλίες σε ξένα Πανεπιστήμια και ταξίδια στο εξωτερικό και επιλεκτικές παρουσίες του σε Συνέδρια.
Ακόμη και η επιλογή του να επαναφέρει στη συζήτηση το τρομερό καλοκαίρι του 2015, μέσω του αιτήματος για δημοσίευση των πρακτικών του Συμβουλίου πολιτικών Αρχηγών, έδειξε την υπολογιστική και τακτικιστική ικανότητά του, την οποία βέβαια ουδείς εκ των αντιπάλων του ποτέ αμφισβήτησε. Με την άρνηση της δημοσίευσής τους και τις αντιδράσεις που ακολούθησαν από τις κυβερνητικές φωνές, προκάλεσε ευθέως τους αντιπάλους του χωρίς καν να ακούσουμε τη φωνή του, εμφανίζοντας εαυτόν ως το μοναδικό πρόσωπο που δεν ενδιαφερόταν να κρύψει τα παρασκήνια μιας ιστορίας στην οποία υπήρξε ο ίδιος αρνητικός πρωταγωνιστής. Κι όταν η δημοσίευσή τους έγινε τελικά δημοσιογραφικά, από το in.gr και «ΤΑ ΝΕΑ», ο Τσίπρας σιώπησε χαρακτηριστικά, αφήνοντας τους ενδιαφερόμενους πολίτες να βγάλουν μόνοι τα συμπεράσματά τους. Η σιωπή είναι, βεβαίως, εύγλωττη, όταν είναι στοχευμένη. Και δεν θα κρατήσει πολύ.
Οι σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις
Τις σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις του εντός του φθινοπώρου τις περιμένει όλο το πολιτικό σύστημα και κυρίως αυτοί που ισχυρίζονται το αντίθετο. Καταρχάς την ομιλία που θα δώσει στο Συνέδριο του Economist στη Θεσσαλονίκη, που θα πραγματοποιηθεί όλως τυχαίως, ή και όχι, τις ίδιες μέρες της παρουσίας εκεί του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη Διεθνή Eκθεση. Η εμφάνισή του αποκτά, έτσι, σαφή στόχευση. Και μένει μόνο να αποδειχθούν ακριβείς οι πληροφορίες που τον θέλουν να ετοιμάζεται να περιγράψει το πολιτικό πλαίσιο με το οποίο θα επιχειρήσει να αντιπολιτευτεί ενεργά τη Ν.Δ. στις προσεχείς εκλογές και τις προτεραιότητές του. Από το περιβάλλον του μαθαίνουμε, άλλωστε, ότι έχει ήδη επιλέξει από καιρό συνεργάτες, άτομα που δεν είναι στην πολιτική σήμερα, μακριά από τους επαγγελματίες της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ από τους οποίους, παρά τις διάφορες φήμες και τις επιθυμίες όσων κάνουν διαρροές, έχει ήδη αποτραβηχτεί. Το φθινόπωρο, επίσης, αναμένεται να έχει ολοκληρώσει το βιβλίο του, το οποίο, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, δεν θα έχει τον χαρακτήρα πολιτικών απομνημονευμάτων αλλά θα αποτελέσει κατά κάποιον τρόπο και το επίσημο λανσάρισμα μιας νέας πολιτικής πλατφόρμας.
Όσο για το… ψητό, δηλαδή τις ανακοινώσεις για το νέο Κόμμα, αυτές μάλλον δεν πρέπει να τις περιμένουμε ακόμη. Εκτός απροόπτου, το σερβίρισμα θα μείνει στα στάδια των ορεκτικών μέχρι την αρχή του επόμενου έτους. Ως τότε ο πρώην Πρωθυπουργός έχει να σκεφτεί πολλά. Κι αν θέλει να ξαναβαπτιστεί εμφανιζόμενος ως το μόνο πρόσωπο που μπορεί να συσπειρώσει τον προοδευτικό κόσμο απέναντι στην κρίση των θεσμών που έχει προκαλέσει η σημερινή Κυβέρνηση, θα πρέπει να φανεί γενναίος στην αυτοκριτική του. Όχι μόνο πια για το καλοκαίρι του 2015, που θα του καταλογίζει πάντα η Ν.Δ., αλλά για ένα ζήτημα που δεν έχει τολμήσει ως σήμερα να αγγίξει.
Για τη θεσμική λειτουργία της δικής του Κυβέρνησης, της Συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που είχε δώσει ουκ ολίγα δείγματα δυσανεξίας σε «αστικούς» θεσμούς, σε δυσάρεστες δικαστικές αποφάσεις, στις Ανεξάρτητες Αρχές και στην ελεύθερη κριτική από τα ΜΜΕ. Δίκαια μια μερίδα του προοδευτικού κόσμου, και δεν μιλάμε καν για όσους χαρακτηρίζονται κυρίως ως «αντι-ΣΥΡΙΖΑ», του χρεώνει εκείνες τις εκπτώσεις ως την αρχή μιας κατάστασης που όπλισε τους τότε αντιπάλους του και σημερινούς κυβερνώντες με εργαλεία πρόσφορα για πολιτική εκμετάλλευση. Κι αν ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να πείσει ότι ο ίδιος άλλαξε, θα πρέπει πρωτίστως να πείσει ότι κατάλαβε.
«ΤΑ ΝΕΑ»
«The New Daily Mail»
Newsroom
