Όχι μόνο η Γαλλία, αλλά ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται πλέον στα πρόθυρα μιας πολεμικής οικονομίας, κινητοποιώντας έως και 800 δισεκατομμύρια ευρώ στα επόμενα πέντε χρόνια για την παραγωγή όπλων. «Αυξήστε τις στρατιωτικές δαπάνες χωρίς να είστε αιχμάλωτοι του δημόσιου χρέους», λένε οι αρμόδιοι της Κομισιόν. Είναι εμφανές ότι η Ευρώπη μπαίνει πλέον σταθερά στον αστερισμό της στρατιωτικοποίησης και της οικονομίας της, «για να αντιμετωπίσει τη ρωσική απειλή», όπως αναφέρεται ρητά στην «Λευκή Βίβλο» για την άμυνα της Ε.Ε., που έδωσε στη δημοσιότητα η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και υιοθετήθηκε στη Σύνοδο Κορυφής.
Η Κομισιόν διαβεβαιώνει ότι η δραματική αύξηση των δαπανών για την Άμυνα και την Ασφάλεια, δεν θ` αγγίξει τις κοινωνικές δαπάνες, γιατί απλά θα χαλαρώσουν τα όρια για το δημοσιονομικό έλλειμμα, στο Σύμφωνο Σταθερότητας. «Μακάρι να μπορούσε να γίνει, αλλά οι πόροι είναι περιορισμένοι», λένε Ευρωπαίοι τραπεζικοί παράγοντες. «Éρχεται μια στιγμή που όσοι φόροι και να επιβληθούν, δεν εισπράττονται άλλοι. Οι οικονομολόγοι και οι ειδικοί στη δημοσιονομική πολιτική το γνωρίζουν πολύ καλά. Ακόμη και αν δεν οι αμυντικές δαπάνες δεν συνυπολογιστούν στο δημόσιο έλλειμμα, το χρέος μεγαλώνει. Και αυτό το βλέπουν οι αγορές και το εκμεταλλεύονται», τονίζουν οι ίδιες πηγές και προσθέτουν: «Πρέπει λοιπόν να συμφωνήσουμε ότι, αν θέλουμε μια οικονομία για τον πόλεμο, θα πρέπει επίσης να εφαρμόσουμε μια ''πολεμική'' οικονομία. Αυτό νοείται ως ανάγκη να σφίξουμε τα ζωνάρια μας σε άλλους τομείς δαπανών. Γιατί η μηχανή εκτύπωσης χρήματος δεν είναι άπειρη».
Αλλαγή προσανατολισμού
Σε κάθε περίπτωση, η «οικονομία πολέμου» περιλαμβάνει τον επαναπροσανατολισμό των εθνικών οικονομικών δομών για να δοθεί προτεραιότητα στις στρατιωτικές ανάγκες, έναντι των κοινωνικών. Παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη δεν εμπλέκεται επί του παρόντος σε έναν συμβατικό πόλεμο, που να απαιτεί τέτοιο μετασχηματισμό. Η «πολεμική οικονομία», λέει ο Μαρτ Κούλντκεπ, Καθηγητής στο University College του Λονδίνου, «είναι σε κάποιο βαθμό επίσης και ένα εργαλείο ''επικοινωνιακού πολέμου'', ένα σύνολο οικονομικών αλλαγών και πολιτικών που έχουν σχεδιαστεί για να αποτρέψουν και να αποθαρρύνουν τον εχθρό».
Πόλεμος αντιπερισπασμού
Η Ευρώπη θέλει να βοηθήσει την Ουκρανία να αμυνθεί, αλλά η πολεμική Βιομηχανία, εκτός από οπλικά συστήματα, παράγει και φανταστικά όπλα μαζικού αντιπερισπασμού. Είναι το τέλειο άλλοθι που επιτρέπει στις Κυβερνήσεις να απαλλαγούν από πολλές ευθύνες για την ενίσχυση του κοινωνικού Κράτους, των νοικοκυριών και των υπολοίπων Επιχειρήσεων. Ο ΟΟΣΑ υποθέτει ότι οι αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες θα οδηγήσουν σε «βραχυπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη». Θα πρέπει να είναι σαφές δηλαδή ότι εάν υπάρξει ανάπτυξη, και θα είναι «βραχυπρόθεσμη», θα πρέπει να αποπληρωθεί με αύξηση της «μακροπρόθεσμης» φορολογικής πίεσης. Έτσι, ακόμη και η αύξηση των αμυντικών δαπανών δεν θα είναι χρήσιμο εργαλείο για να δώσει αέρα στα πανιά της πραγματικής ανάπτυξης.
Μπορεί Μακρόν και Τραμπ να δηλώνουν φίλοι, αλλά είναι σαφές πως βρίσκονται σε πορεία μετωπικής σύγκρουσης σε όλα τα μεγάλα ζητήματα, από τον πόλεμο στην Ουκρανία έως την εμπορική πολιτική. Έτσι σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg η Γαλλία έχει ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση να εξετάσει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά το πιο ισχυρό αντίμετρο που διαθέτει σε περίπτωση που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, επιβάλει δασμούς, οι οποίοι θα εξαναγκάσουν την Ε.Ε. σε αλλαγές πολιτικής. Η Γαλλία έχει προσχωρήσει σε μια μικρή ομάδα Κρατών-μελών, που πιστεύουν ότι το λεγόμενο «αντι-εξαναγκαστικό μέσο» ή «εργαλείο κατά του εξαναγκασμού», ένα εργαλείο σχεδιασμένο για να ανταποδίδει σε χώρες που χρησιμοποιούν εμπορικά και οικονομικά μέτρα καταναγκαστικά, θα πρέπει να βρίσκεται στο τραπέζι.
Τι θα σήμαινε η ενεργοποίησή του
Το εργαλείο κατά του εξαναγκασμού θα επέτρεπε τελικά στην Ε.Ε. να εφαρμόσει ένα ευρύ φάσμα αντιποίνων, συμπεριλαμβανομένων:
- Περιορισμών στο εμπόριο και τις υπηρεσίες
- Περιορισμών σε ορισμένα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας
- Εμποδίων σε άμεσες ξένες επενδύσεις και,
- Απαγόρευση πρόσβασης σε δημόσιες συμβάσεις.
Ο Τραμπ κλιμάκωσε τον παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο αυτόν τον μήνα, επιβάλλοντας δασμούς 25% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου, γεγονός που οδήγησε την Ε.Ε. να ανακοινώσει τα δικά της αντίποινα ύψους έως 26 δισεκατομμυρίων ευρώ (28,1 δισεκατομμύρια δολάρια) σε πολιτικά ευαίσθητα αμερικανικά προϊόντα. Οι επερχόμενοι αμοιβαίοι δασμοί, οι οποίοι θα προσαρμόζονται σε κάθε εμπορικό εταίρο ώστε να αντισταθμίζουν οποιοδήποτε αντιληπτό μειονέκτημα για τις αμερικανικές εταιρείες, θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τους δασμούς στα μέταλλα.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εξετάζει προς το παρόν το αντι-εξαναγκαστικό μέσο, δήλωσε στο Bloomberg αξιωματούχος υπό καθεστώς ανωνυμίας. Μία άλλη πηγή ανέφερε ότι οποιαδήποτε συζήτηση για τη χρήση του εργαλείου είναι ακόμη μακρινή, καθώς η Ε.Ε. πρέπει πρώτα να δει τι δασμούς θα ανακοινώσουν οι ΗΠΑ στις 2 Απριλίου. Πρόσθεσε πάντως ότι το εργαλείο κατά του εξαναγκασμού είναι εφαρμόσιμο.
Ο επικεφαλής εμπορίου της Ε.Ε., Μαρός Σέφτσοβιτς, δήλωσε την Τετάρτη ότι δεν έχει λεπτομέρειες για τους νέους δασμούς των ΗΠΑ και ότι η Επιτροπή θα πρέπει να συνεχίσει τις προετοιμασίες της και να διατηρήσει μια ευέλικτη προσέγγιση. Εξαιτίας αυτού, η Ε.Ε. δεν αναμένεται να ανακοινώσει άμεσα την αντίδρασή της στα μέτρα του Τραμπ τόσο γρήγορα όσο το έκανε με τη διαμάχη για τα μέταλλα, ανέφεραν πηγές. Ο Σέφτσοβιτς ανακοίνωσε επίσης ότι η απάντηση της Ε.Ε. στους δασμούς στα μέταλλα θα καθυστερήσει έως τα μέσα Απριλίου, μια κίνηση που θα δώσει περισσότερο χρόνο για διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ. Η Πρόεδρος της Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και ο προσωπάρχης της δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να επικοινωνήσουν απευθείας με τον Τραμπ. Ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει επανειλημμένα επιτεθεί στην Ε.Ε., λέγοντας ότι δημιουργήθηκε για να «εκμεταλλεύεται» τις ΗΠΑ.
naftemporiki.gr
Newsroom
