Η πρόβλεψη για την ημερομηνία έναρξης του Γ` Παγκοσμίου Πολέμου ακολούθησε μάλιστα μια εντελώς ασυνήθιστη έκκληση στην ιστοσελίδα της βρετανικής Κυβέρνησης προς τους πολίτες της να εφοδιαστούν εκ των προτέρων κονσέρβες, κεριά και μπαταρίες «σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης». Όσο και αν η καλλιέργεια φόβου, μπορεί να εντάσσεται στην προεκλογική εκστρατεία των Τόρις για να αποτρέψουν την αναμενόμενη νίκη των Εργατικών, δεν είναι λίγοι οι ειδικοί εκείνοι που αναμένουν πλέον μια άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία. Ανάμεσά τους και ο απερχόμενος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γεν Στόλτενμπεργκ, που μιλώντας στον Economist, κάλεσε τις χώρες μέλη που προμηθεύουν όπλα στην Ουκρανία να επιτρέψουν στο Κίεβο να τα χρησιμοποιήσουν, για να πλήξουν στρατιωτικούς στόχους, στο εσωτερικό της Ρωσίας. Ο «ανεύθυνος» Στόλτενμπεργκ δεν δίστασε δηλαδή να στραφεί ενάντια και στην πολιτική που τηρεί ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν: Να ελέγχει η Ουάσιγκτον, που μπορεί και που δεν μπορεί να επιτεθεί η Ουκρανία, με συστήματα που προμηθεύεται από την Αμερική.
Τέλος στις «κόκκινες γραμμές»;
Ο Economist δεν διστάζει μάλιστα να επικρίνει τον Στόλτενμπεργκ. «Οι Γενικοί Γραμματείς του ΝΑΤΟ αποφεύγουν συνήθως να αντιστρατεύονται στις πολιτικές της Ουάσιγκτον, της μεγαλύτερης και πιο σημαντικής χώρας-μέλους της συμμαχίας. Αλλά ο Γενς Στόλτενμπεργκ, του οποίου η δεκαετής θητεία επικεφαλής πλησιάζει στο τέλος του, κάνει ακριβώς αυτό», γράφει το βρετανικό περιοδικό. Μέχρι τώρα, η πολιτική επιφυλακτικότητα των ισχυρών παραγόντων του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Γερμανίας, δεν επιτρέπει τη χρήση των δυτικών όπλων από το Κίεβο, έξω από τα σύνορα της Ουκρανίας. Το επέβαλαν οι ΗΠΑ στο Κίεβο για τη χρήση των αυτοκινούμενων εκτοξευτήρων πολλαπλών ρουκετών HIMARS, στην πρώτη φάση της ουκρανικής αντεπίθεσης μετά το καλοκαίρι του 2022. Αυτό, επαναλαμβάνεται από τη Γερμανία για την άρνησή της να στείλει πυραύλους Taurus στο Κίεβο.
Ο Στόλτενμπεργκ θέλει όμως να προωθήσει ένα αίτημα που πιθανότατα θα κυριαρχήσει στις συζητήσεις στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον τον Ιούλιο., Στα μέσα Απριλίου, ο Στόλτενμπεργκ ζήτησε από τις χώρες του ΝΑΤΟ να επιταχύνουν επίσης την παράδοση αντι-αεροπορικών συστημάτων στην Ουκρανία. Στις 4 Μαΐου επίσης, σε συνέντευξή του στο Reuters, ο επίσης απερχόμενος Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Κάμερον, είχε ήδη δηλώσει ότι η Ουκρανία είχε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει όπλα που προμήθευε το Λονδίνο για να χτυπήσει ρωσικό έδαφος. Μια κίνηση η οποία σε συνδυασμό με την εκδήλωση επιθέσεων στη ρωσική επικράτεια, θα μπορούσε όντως να σημάνει την έναρξη του Γ` Παγκόσμιου Πολέμου.
Ποιος είναι όμως ο πρωταρχικός στόχος του ΝΑΤΟ; Να υποστηρίξει την Ουκρανία να αμυνθεί και να αποτρέψει μια ρωσική στρατηγική επιτυχία ή να επιτεθεί στη Ρωσία; Κάθε χώρα του ΝΑΤΟ επίσης, μπορεί να κάνει με τα δικά της όπλα ό,τι κρίνει σκόπιμο, αλλά το πρόβλημα με τις δηλώσεις του Στόλτενμπεργκ είναι ότι, ως Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, μπορεί να ομιλεί εξ ονόματος της Συμμαχίας μόνο εάν όλα τα μέλη συμφωνούν.
«Ηρωική έξοδος»
Ευτυχώς, οι περισσότερες δυτικές Κυβερνήσεις έχουν αντίθετη άποψη από αυτό που πρότεινε ο Στόλτενμπεργκ. Ο απερχόμενος Γ.Γ. του ΝΑΤΟ προφανώς το γνωρίζει αυτό. Αλλά μάλλον θέλει να συνδυάσει την «ηρωική έξοδό» του από το προσκήνιο, έχοντας τα φώτα της δημοσιότητας επάνω του, στο κέντρο της σκηνής, βάζοντας το πιο πολύτιμο χαρτί στο τραπέζι. Όπως λέει ο απόστρατος Στρατηγός Μαουρίτσιο Μπόνι στο περιοδικό «Analysis Defense»: «Η πρόσκληση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ αποτελεί ένδειξη σύγχυσης για το ίδιο το ΝΑΤΟ. Η Λιθουανία, η Νορβηγία, η Εσθονία, η Φινλανδία και η Πολωνία συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα τείχος από drones για την υπεράσπιση τους από τυχόν κακές προθέσεις της Ρωσίας. Αυτές οι χώρες έχουν επίσης ιστορικά προβλήματα με τη Ρωσία και είναι λογικό να φαντάζονται ένα μέλλον εχθρικών σχέσεων με τη Ρωσία. Το πρόβλημα δεν αφορά βέβαια μόνο την Ανατολική Ευρώπη, η οποία συνορεύει με το σημερινό θέατρο πολέμου. Αφορά και το Νότο της Γηραιάς ηπείρου: Οι Ρώσοι έχουν ήδη βάσεις στη Συρία και σύντομα θα έχουν στη Λιβύη, ενώ τα πλοία τους βρίσκονται ήδη στη Μεσόγειο».
Το «νότιο μέτωπο»
Υπάρχουν ήδη επτά ρωσικά πλοία με δυνατότητες εκτόξευσης πυραύλων στη Μεσόγειο. Στη Λιβύη οι Ρώσοι ετοιμάζονται ν ανοίξουν μια ναυτική βάση, επαναλαμβάνοντας το Συριακό μοντέλο και δημιουργώντας μια δεύτερη, μόνιμη διέξοδό τους στα νερά της Μεσογείου. Στη Συρία κατάφεραν να αποκτήσουν κυρίαρχη χρήση μιας ναυτικής βάσης από την Κυβέρνηση Άσαντ, η οποία έγινε ρωσικό έδαφος. Και ο ισχυρός Στρατάρχης Χάφταρ στη Λιβύη, θα μπορούσε να προσφέρει το ίδιο στη Μόσχα.
Με απλά λόγια, η Ευρώπη δεν είναι μόνο η Πολωνία, η Φινλανδία και οι χώρες της Βαλτικής, που συνορεύουν με τη Ρωσία. Υπάρχει επίσης και η νότια πτέρυγα της Συμμαχίας, όπου βρίσκεται και η Ελλάδα. Με λίγα λόγια, διακυβεύονται πολλά περισσότερα προβλήματα από όσα νομίζουμε. Και σε αυτό το πλαίσιο, είμαστε σε μια πολύ πιο περίπλοκη κατάσταση από ό,τι πιστεύουμε. Θα πρέπει επίσης να αναρωτηθούμε ποιος θα είναι ο ρόλος της Ρωσίας στο νέο πλαίσιο παγκόσμιας ασφάλειας αφού παγώσει ή τελειώσει η σύγκρουση στην Ουκρανία. Ποιες σχέσεις θα πρέπει να έχει η Δύση με τους Ρώσους από τώρα έως τα επόμενα 100 χρόνια.
naftemporiki.gr
«The New Daily Mail»
Newsroom
