Του Ανδρέα Αθηναίου*Αδιάφορο εάν οι διάφορες ανά την φερόμενη ως Ευρωπαϊκή Ένωση «Διαχειριστικές Αρχές» το έχουν συνειδητοποιήσει ή όχι, είναι μοιραίο ότι κάποια στιγμή η συγκεκριμένη «ανόητη Ευρώπη», θα βρεθεί αντιμέτωπη με το Κιλελέρ της. Το πρόβλημα της Ε.Ε., και αυτονόητα και της «προσαρμοζόμενης» καμαρωτά-καμαρωτά Ελλάδας, δεν είναι οικονομικό, είναι Πρόβλημα εφαρμογής της Ιδεοληψίας. Των Τσιφλικάδων. Η «Ευρώπη» ξαναγυρίζει την πραγματικότητα 125 χρόνια πριν, όταν το «Οικονομικό Μοντέλο» ήταν αυτό των «Τσιφλικάδων» και των «κολίγων». Οι Τσιφλικάδες ήταν ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής (γη), ήτοι ιδιοκτήτες περιουσιακών στοιχείων, και οι κολίγοι ήταν ακτήμονες, το μέρος της κοινωνίας που δεν έχει περιουσιακά στοιχεία και εξαναγκάζονται να υπάρχουν «ως δούλοι» για να επιζήσουν.
Αν ξεφύγει κανείς από την ψυχαναγκαστικά επιβεβλημένη «ευρωλαγνεία», που έπεισε για το Ευρωπαϊκό «αφήγημα» με την ιδία μεθοδολογία που χρησιμοποιεί ο υπόκοσμος του ''trafficking'' για να εκμεταλλευθεί τα όνειρα και τις ελπίδες αθώων κοριτσιών για να τις βγάλει στο κλαρί πριν καλά καλά το καταλάβουν, τότε θα δει ότι οι Κοινωνίες, με διάφορα «κόλπα» και σοφιστείες, αποστερούνται σιγά σιγά των περιουσιακών τους στοιχείων τα οποία «μεταφέρονται νομότυπα» από «φυσικά πρόσωπα» σε … οντότητες που αφαιρούν περιουσία από Έλληνες και τις μαζεύουν για τον εαυτό τους έχοντα μορφή «Εταιρείας»..
Είναι εντελώς διαφορετικός ο Σκοπός μίας Εταιρείας που αφαιρεί και συγκεντρώνει περιουσίες από τα φυσικά πρόσωπα, και διαφορετική η υφή των Εταιρειών που παράγουν ΑΕΠ. Αυτός ο διαφορισμός είναι απαραίτητος, για να μην αφήσουμε περιθώρια στους Προπαγανδιστές του Θατσερισμού και Μερκελισμου να επιχειρήσουν να μας «εξουδετερώσουν», υποστηρίζοντας ότι είμαστε εναντίον της Ιδιωτικής Οικονομίας και των Εταιρειών κάτι που δεν ισχύει. Εμείς απλώς θυμίζουμε ότι ο σκοπός ενός Νομικού Προσώπου (πχ Α.Ε.) είναι καθοριστικός για τον ρόλο, το αποτέλεσμα και την σημασία του στην Οικονομία, και για αυτό αναφέρεται ρητά και δεσμευτικά, στην Ιδρυτική του Πράξη (πχ ΦΕΚ)
ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΗ
Οι Servicers πχ, αφαιρούν πλούτο και Περιουσία, και δημιουργούν λογιστικό ΑΕΠ και οικονομία Αρνητικού Αποτελέσματος (Negative Sum Economy). Η «Στατιστική Οφθαλμαπάτη» (Statistical Fallacy) δημιουργείται ακριβώς από την πρόσθεση του Πραγματικού ΑΕΠ που παράγουν Εταιρείες της πραγματικής οικονομίας και του λογιστικού που παράγουν Εταιρείες όπως ο Servicers. Το Success Story που προβάλλεται, προέρχεται από Πρόσθεση του Πραγματικού με το Λογιστικό ΑΕΠ, ενώ στην πραγματικότητα το Οικονομικό αποτέλεσμα, αυτό που πράγματι ζει η Ελλάδα, είναι η Στατιστική Τεκμηρίωση που θα προέκυπτε εάν από το Πραγματικό ΑΕΠ, αφαιρεθεί το Λογιστικό.
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΣΤΙΚΩΝ ΚΟΛΙΓΩΝ
Στην Στατιστική Οφθαλμαπάτη του Success Story συνεισφέρει όλος αυτός ο Στατιστικός Υπολογισμός, της «Εκποίησης Περιουσίας», η οποία στον διψασμένο της Ερήμου παρουσιάζεται και προσμετράται ως Επένδυση. Οι μέθοδοι και οι πολιτικές που αφαιρούν και απογυμνώνουν την Ελληνική Κοινωνία από περιουσιακά στοιχεία αποστερώντας την από κάθε βάση παραγωγής εισοδήματος, είναι πολύπλευρα αναλυμένες και εν πολλοίς γνωστές
Το «βαθύ Κράτος», αυτός ο μόνιμος Εχθρός και ενεργός ανταγωνιστής της Ελληνικής Κοινωνίας, πρωτοστατεί στην αφαίρεση Περιουσίας από τους Έλληνες, τόσο πρωτογενώς (υπερφορολογηση- Κατασχέσεις, εξαναγκασμό για εκποίηση) όσο και με την σκανδαλώδη Νομική Υποστήριξη Συστημάτων όπως πχ, οι Servicers και όχι μόνον. Σημαντικό είναι να γίνει συνειδητή η διαπίστωση ότι μέσα από αυτές τις μεθόδους, η οικονομία έχτισε και συνεχίζει να χτίζει «υπερηφάνως» ένα Οικονομικό Μοντέλο, «Οικονομικών Τσιφλικάδων» και «Αστικών Κολίγων». Στην πρώτη κατηγορία είναι οι Servicers, και οι φερόμενοι ως «επενδυτές» στην πράξη αγοραστές, ήδη υπαρκτής, κατασχεμένης ή αναγκαστικά εκποιούμενης περιουσίας, και στην δεύτερη, κατηγορία είναι αποκλειστικά Έλληνες που κατασκευάζονται πλέον ως Κολίγοι.
«Μα αφού χρωστάμε;»
Βλέπω μπροστά μου αυτή την στιγμή να ξεπετάγεται, όλο το μίγμα των κατ’ επάγγελμα προπαγανδιστών επιχειρημάτων όπως «μα αφού χρωστάμε», «μαζί τα φάγαμε» και των άλλων συναφών τετριμμένων δόλιων ανοησιών, που όσοι γνωρίζουμε οικονομικά σε Διεθνές Επίπεδο, «δεν τα χάφτουμε». Βλέπω βέβαια απέναντί μου και τους μη ειδικούς καλόπιστους στους οποίους και στοχεύει η προπαγάνδα, να συμπαρατάσσονται στο «λογικοφανές» της κατασκευής Κολίγων, όλων αυτών που, δήθεν ζήσανε με «δανεικά», και όλα τα άλλα σχετικά ανυπόστατα φληναφήματα των επαγγελματιών επικοινωνιολόγων.
Για να βάλουμε τους τελευταίους «στην Άκρη», δεν θα επικαλεστούμε ότι όλος ο Θατσερικος-Μερκελικος μετασχηματισμός της Ευρωπαϊκής Οικονομίας, σε μοντέλο Νέο-Τσιφλικάδων και Νέο-Κολίγων είναι πολιτική εφαρμογή εμμονικής ιδεοληψίας, δεν θα επικαλεστούμε καθόλου τον πολιτικό μετασχηματισμό του Κευνσιανικου Χρήματος σε δήθεν Δημόσιο Χρέος, ούτε την δήλωση των «Ευρωπαίων» «Εταίρων» (όταν έχεις τέτοιους φίλους...) ότι υπήρξαν άδικοι ή αυστηροί με την Ελλάδα. Εξ άλλου η δήλωση αυτή έγινε αφού η Ελλάδα και οι Έλληνες λεηλατήθηκαν από τα μνημόνια. Και δεν θα γίνει τέτοια επίκληση γιατί αφού ούτε η Μερκελ που το είπε δεν κατάλαβε τίποτα, οι επαγγελματίες επικοινωνιολόγοι αποκλείεται να το παραδεχτούν.
Μονόδρομη «κατασκευή Αστικών Κολίγων»
Θα επικαλεστούμε απλώς, ότι σε κάθε περίπτωση, ενώ υπήρχαν ρεαλιστικές επιλογές που και η Ευρώπη τις δέχεται, με ποιο εύκολο παράδειγμα το μοντέλο της Κύπρου για τα Κόκκινα δάνεια, στην Ελλάδα συγκροτήθηκαν και επιβλήθηκαν πολιτικές μονόδρομης «κατασκευής Αστικών Κολίγων». Δεν είναι τυχαίο που για πρώτη φορά η αποφασιστικότητα του Αγροτικού Κόσμου έχει τέτοιας έντασης συλλογικότητα και δυναμική. Δεν είναι η συσσώρευση των γεγονότων του ΟΠΕΚΕΠΕ, των αργοπορημένων πληρωμών, και της αφαίρεσης από τον ΕΛΓΑ των χρημάτων που δικαιούνται πριν προλάβουν να τα πάρουν από τα ΑΤΜ και να κάνουν Χριστούγεννα.
Η Επίκληση των χρόνιων παθογενειών, η συνυπευθυνότητα θητών και θυμάτων (Victimization) και η καταφυγή της Διοίκησης στην ελπίδα των Κοινωνικών αυτοματισμών, δεν πιάνει. Η Επίκληση της Νομιμότητας για την πράξη του ΕΛΓΑ μας αφήνει αδιάφορους. Στην δική μου «πολιτική εμπειρία», καλοπροαίρετα αποτελεί «πολιτική γκάφα». Δυστυχώς όμως είναι κάτι βαθύτερο, που μπορώ να το υποστηρίξω έχοντας «Δασκάλους μου», από τον Μεγαλο Μιχαήλ Στασινόπουλο…έως τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, και στο πεδίο… Τον Παύλο Βαρδινογιάννη και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι η πρώτη φορά που αγρότες και Αστυνομία έρχονται σε τέτοια αντιπαράθεση. Πρώτη φορά κλείνουν όλα τα Σύνορα, τα Λιμάνια και με προοπτική και οι παρακαμπτήριοι, και μάλιστα σε μια Ελλάδα χωρίς τρένα, ύστερα από το τραγικό φιάσκο της εκποίησης του ΟΣΕ σε ξένους, στα πλαίσια της εμμονής να εκποιηθούν όλα.
Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι το έχουν καταλάβει
Το δόγμα της «Ισόρροπης Περιφερειακής Ανάπτυξης», έχει μεταλλαχθεί με κάθε μέσο, σε δόγμα εντατικοποίησης «Ανισόρροπης Περιφερειακής Υποβάθμισης. Εγκατάλειψης και ερήμωσης». Νομοθετικοί εξαναγκασμοί όπως αλλαγές ορίων οικισμών, όρων δόμησης και τόσα άλλα, όπως η εξαφάνιση των Τραπεζών από την Περιφέρεια, οι ανοησίες με τα παραστατικά για το λάδι, οι συγχωνεύσεις Νοσοκομείων, Δικαστηρίων και γενικά η έντονη απόσυρση της ενεργού Παρουσίας του Κράτους από το συνολικό Κορμί της Ελλάδας, δεν είναι τυχαία.
Στην ανάλυσή μας (11 Νοεμβρίου στην Ν) είχαμε τεκμηριώσει την αρνητική δυναμική στην οποία βρίσκεται (έβαλαν) τον Πρωτογενή Τομέα. Το Δημογραφικό δεν εξασφαλίζει τον πληθυσμό που χρειάζεται για να αξιοποιηθεί η Κληρονομιά ημών των baby boomers (N 30/11) από τα παιδιά μας. Η κατάσταση στην Περιφέρεια διώχνει τον πληθυσμό, τα χωράφια εγκαταλείπονται, στην αρχή τα νοικιάζουν όσοι μένουν, και στην συνέχεια, αφού μένουν παρατημένα, τα αγοράζουν «Ξένες Εταιρείες», οι οποίες θα λειτουργήσουν με «κολίγους», είτε Έλληνες, είτε μη Έλληνες.
Το απαραίτητο της Κεφαλαιακής Επάρκειας -Το κρίσιμο της έγκαιρης ρευστότητας
Οι ξένες Εταιρείες έχουν Κεφαλαιακή Επάρκεια, Ο Έλληνας αγρότης έχει περιουσία την γη του. Η Κεφαλαιακή όμως επάρκεια-ρευστότητα για τον Έλληνα, ήταν πάντα θέμα Κράτους. Αυτή ήταν η Αποστολή της Αγροτικής Τράπεζας, η οποία Ιδρύθηκε και λειτούργησε ως το τέλος της, ως «Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός» με πολλούς εμβληματικούς Διοικητές μεταξύ των οποίων ο Αδαμάντιος Πεπελάσης. Ως οικογενειακό φίλο τον είχα συναντήσει πριν χρόνια στο Σπίτι του κοντά στον Άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη. «Η Ελλάδα είναι τελειωμένη» μου είχε πει. «Το έχουν αποφασίσει!».
Αυτή λοιπόν η κεφαλαιακή επάρκεια με σημαντική παράμετρο την «έγκαιρη ρευστότητα», εξασφαλίζονταν στον Έλληνα Αγρότη, από τους διάφορους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς που «λειτουργούν» δια του «Κράτους»…Τινάζοντας στον αέρα αυτούς τους μηχανισμούς, τινάζεται στον αέρα όλο το χρηματοδοτικοί σύστημα του Έλληνα Αγρότη. Και το «τινάζοντας στον αέρα» περιλαμβάνει και την μη έγκαιρη χρηματοδότηση, τις καθυστερήσεις των πληρωμών, και την αφαίρεση από τον ΕΛΓΑ των χρημάτων που μόλις είχαν μπει στους λογαριασμούς των Αγροτών. Ο ΕΛΓΑ λέει «νόμιμο». Το ερώτημα όμως εάν ότι είναι Νόμιμο είναι και ηθικό, έχει απαντηθεί από την Ελληνική Κοινωνία την περασμένη δεκατία.. Υπάρχει όμως και ένα άλλο ερώτημα: Γιατί εφόσον υπάρχουν διεθνείς χρηματοπιστωτικοί Οργανισμοί που προ-χρηματοδοτούν εγκεκριμένες επιδοτήσεις, με δυνατότητα δις, γιατί αυτοί οι Οργανισμοί δεν δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, παρά μόνον δραστηριοποιούνται Εταιρείες όπως oι servicers;
Επιμύθιον
Χωρίς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς, Ο Έλληνας αγρότης σύντομα θα γίνει Κολίγος. Και επειδή το Success Story της Ευρώπης μετριέται ακριβώς πάνω στην «επιτυχία» του οικονομικού μοντέλου της δημιουργίας Νέο-Τσιφλικάδων και Νέο-κολίγων, σε όλους τους τομείς, είναι δύσκολο να πεισθεί κάνεις ότι ό,τι συμβαίνει στον αγροτικό Τομέα οφείλεται στις απλοϊκές «εξηγήσεις» που δίνονται από τους εν Ελλάδι διαχειριστές των Ευρωπαϊκών Οδηγιών.
Από χρόνια υποβόσκει στον χώρο της πρωτογενούς παραγωγής αυτό που είναι ορατό στον αστικό Ιστό: Ο Ιδιοκτήτης Κατοικίας γίνεται ενοικιαστής ή και άστεγος. Από Άρχοντας Κολίγος. Τώρα το ίδιο γίνεται και ορατό στον Πρωτογενή Τομέα. Πολλοί Αγρότες έχουν δηλώσει, ότι «στο χωράφι» μένουμε από μεράκι. Εξ άλλου η Ελλάδα πάντα υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει, από μεράκι.
naftemporiki.gr
*Ο Ανδρέας Αθηναίος είναι Καθηγητής Πανεπιστημίου - American Association of University Professors (1977) - Αριστείο Ακαδημαϊκής Διδασκαλίας Η.Π.Α. (1987) και πρώην Νομάρχης.
Newsroom
