Ωστόσο το φάντασμα των υπό σύσταση (;) νέων Κομμάτων Τσίπρα και Καρυστιανού υποχρεώνει πρωτίστως την Αριστερά και δευτερευόντως το ΠΑΣΟΚ σε απότομα φρεναρίσματα μέχρι να ανιχνεύσουν τις πραγματικές διαθέσεις και προθέσεις των ''ιδρυτών''. Το ''Κόμμα Τσίπρα'' έχει προκαλέσει νευρικό κλονισμό στον ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μια, στελέχη και Βουλευτές έχουν εναποθέσει σ' αυτό αφενός την πολιτική επιβίωση του χώρου και αφετέρου τη δική τους παραμονή στην πολιτική σκηνή, με ή χωρίς ιδιαίτερες θέσεις. Από την άλλη, οι εναπομείναντες φανατικοί της Κουμουνδούρου που δεν θέλουν να αυτοδιαλυθούν και να πάνε, όσοι γίνουν δεκτοί…, στο νέο Κόμμα, αποδίδουν σ' αυτή την ''προσμονή'' τις χαμηλές δημοσκοπικές πτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αρνούμενοι να παραδεχτούν δημοσίως ότι οι διασπάσεις της τελευταίας διετίας, οι ιλαροτραγικές εσωτερικές διαμάχες και ''οι τακτικές μπουζουξίδικου'' έδιωξαν ένα μεγάλο τμήμα ψηφοφόρων που παραμένει άστεγο και δεν επιστρέφει στα πάτρια.
Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται ότι… παίζει με τα νεύρα τους, καθώς, ενώ αποτελεί κοινή εκτίμηση ότι το νέο Κόμμα είναι ante portas, ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί ότι ''το σκέφτεται''. «Όλη αυτή η συζήτηση για ένα νέο Κόμμα διεξάγεται ερήμην μου», είπε χθες, προσθέτοντας: «Σ΄ αυτή τη φάση εγώ επιθυμώ να συνομιλήσω και να αφουγκραστώ τις ανάγκες της κοινωνίας». Στις φράσεις αυτές συν στην ευνόητη επισήμανση που έκανε ότι «τα Κόμματα δημιουργούνται από τα κάτω, αν καλύπτουν ανάγκες της κοινωνίας», δόθηκαν δύο ερμηνείες: Είτε ότι ακόμα δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει, είτε ότι δεν παρεκκλίνει του αρχικού σχεδιασμού: Το νέο Κόμμα να έλθει ως απαίτηση της κοινωνίας, για την ακρίβεια, του προοδευτικού κομματιού της, και των υπαρχόντων διάσπαρτων Κομμάτων.
Η αλήθεια είναι ότι η εικόνα που παρουσίασε, πάλι, ο ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή την ψήφο στην τέταρτη Φρεγάτα Belharra, κάθε άλλο παρά δημιούργησε πρόβλημα στον σχεδιασμό του κ. Τσίπρα. Κι αυτό διότι δεν έχει ξανασυμβεί σε Κόμμα, να τάσσεται υπέρ του ''Ναι'' ο Πρόεδρός του, ο Σωκράτης Φάμελλος και να δηλώνουν ''Όχι''… ο Γραμματέας του (Καλπάκης), ο εκπρόσωπος του Κόμματος (Ζαχαριάδης), ο Διευθυντής του προεδρικού γραφείου (Θεοχαρόπουλος) και τα μισά, σχεδόν, μέλη της Πολιτικής Γραμματείας. Και όχι μόνο: Ο ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζει τελικά ''Ναι'' στη Βουλή, αφού πέρασε η γραμμή Φάμελλου, αλλά η Νέα Αριστερά να ψηφίζει ''Όχι'', τη στιγμή που τα δύο Κόμματα συζητούν να σχηματίσουν ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα για να ξαναγίνουν αξιωματική Αντιπολίτευση, και να ξαναστείλουν το ΠΑΣΟΚ στην τρίτη θέση. «Μην έχετε αμφιβολία, η ένωση στη Βουλή θα γίνει διότι οι λόγοι που οδηγούν σ' αυτή την κίνηση είναι υπέρτεροι», διαβεβαιώνει παράγοντας της Κουμουνδούρου. Εξηγώντας ότι αυτή η κίνηση «θα δώσει επίφαση ενότητας και θα δυσκολέψει τον Τσίπρα να κάνει το δικό του βήμα επειδή θα φανεί διασπαστής»…
Πάλι «λύση Τσίπρα» αν…
Έτσι κι αλλιώς, ακόμα και αν ενωθούν στη Βουλή και παραμείνουν σε δημοσκοπική φτώχεια, πάλι η «λύση Τσίπρα» θα φανεί ως η μόνη σωτήρια για τον χώρο. Την τελική πρόσκληση-πρόκληση την απηύθυνε ο κ. Τσίπρας προχθές: «Η πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: Είτε με τη συνειδητοποίηση των ηγεσιών των σημερινών κομμάτων της Αριστεράς και της κεντροαριστεράς ότι οφείλουν να παραμερίσουν τους εγωισμούς τους και να άρουν τον σημερινό κατακερματισμό, ειδάλλως με μια συνολική ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού που θα τους ξεπεράσει».
Που σημαίνει, αν δεν βαδίσουν μαζί οι προοδευτικές δυνάμεις, με τον ίδιον στην κεφαλή, θα τους ξεπεράσει ''μία συνολική ανασύνθεση'' με ή χωρίς ''Κόμμα Καρυστιανού''. Επισήμανση με ιδιαίτερο νόημα, μετά την πρόσφατη δήλωση της Μαρίας Καρυστιανού ότι ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Σαμαράς εκφράζουν το ''νέο'', αφού κυβέρνησαν και δεν διόρθωσαν τα κακώς κείμενα. Κατόπιν τούτου, το μεγάλο ερώτημα είναι εάν θα προλάβει η ίδια να κάνει Κόμμα «καθαρών χεριών - Κράτους δικαίου» και να πάρει το χαρτί ή εάν θα την προλάβουν οι θεσμικοί του αριστερού - προοδευτικού χώρου.
Το ΠΑΣΟΚ ως «ηγέτης του χώρου»
Στη Χ. Τρικούπη όσο κι αν δηλώνουν ότι ''δεν φοβούνται'' από ένα ''Κόμμα Τσίπρα'' ή και από ένα ''Κόμμα Καρυστιανού'', την πραγματικότητα έχουν τεντωμένες τις κεραίες. Να ενταχθεί το ΠΑΣΟΚ σε ενιαίο προοδευτικό ψηφοδέλτιο ''ούτε λόγος'', όπως διαβεβαιώνουν όλες οι φυλές του. Το στοίχημα, λένε, είναι να εμφανιστεί μεν ο προοδευτικός χώρος ότι είναι σε κοινή πορεία «αλλά υπό την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ», το οποίο θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων «και τη διακυβέρνηση όταν έλθει η ώρα».
Η ανάγκη να τονιστεί αυτό, φάνηκε από τη σπουδή του να συνυπογράψει κοινή ανακοίνωση με ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας για την επίθεση του ισραηλινού Στρατού στον διεθνή στόλο αλληλεγγύης Global Sumud Flotilla. Τέτοια κίνηση δεν έχει ξαναγίνει στο πρόσφατο παρελθόν, καθώς είναι διαφορετική μία κοινή ανακοίνωση τεσσάρων Κομμάτων και διαφορετική η κατά καιρούς ανάληψη κοινών δράσεων στη Βουλή. Προς το παρόν, και υπό τη σκιά όλων των παραπάνω διεργασιών, το (προς το παρόν;) Κόμμα της αξιωματικής Αντιπολίτευσης …τα δίνει όλα στην προβολή του προγράμματος που παρουσίασε ο Νίκος Ανδρουλάκης στη ΔΕΘ, προωθώντας την εξωστρέφεια ως φάρμακο στις εσωτερικές εντάσεις για τη δημοσκοπική καθήλωση.
Τυπικά, θεωρήθηκε ''λήξασα'' η νέα αντιπαράθεση που προκάλεσε η παρέμβαση του Παύλου Γερουλάνου, περί της δίμηνης προθεσμίας για …να ξεκολλήσει η βελόνα, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται ότι την τελευταία λέξη θα την έχουν οι μετρήσεις του Δεκεμβρίου. «Εάν η βελόνα παραμείνει κολλημένη, οι διεργασίες στη Ν.Δ., οι εξελίξεις στην Αριστερά και τα νέα κόμματα θα είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα για εμάς», σημειώνει έμπειρος παράγοντας. Και δεν είναι ο μόνος.
euro2day.gr
Newsroom
