Η χθεσινή συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον ΣΚΑΪ ήταν από τις λίγες που επικεντρώθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και λιγότερο στα εσωτερικά ζητήματα. Ήταν εμφανές πως ο Πρωθυπουργός ήθελε να δώσει απάντηση στους επικριτές του, εκτός, αλλά και εντός της Ν.Δ., που τον εγκαλούν για υποχωρητική και παθητική στάση, με αποτέλεσμα τις τελευταίες δυσμενείς εξελίξεις.
«Θέλω να έχω εγώ την πρωτοβουλία των κινήσεων. Και πολλές από τις αντιδράσεις τις οποίες βλέπουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι απότοκο πρωτοβουλιών που ανέλαβε η Ελληνική Κυβέρνηση. Άρα, αντιπαρέρχομαι τη θεωρία της ακινησίας και της αποδοχής τετελεσμένων με μια ενεργητική εξωτερική πολιτική, η οποία προφανώς προκαλεί και αντιδράσεις», σημείωσε ο κ. Μητσοτάκης, απαριθμώντας πρωτοβουλίες της τελευταίας εξαετίας, όπως: Επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο στα 12 ν.μ., συμφωνία ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο, στρατηγικές συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία, θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός, οικόπεδα νοτίως της Κρήτης στα οποία εκκινεί η διαδικασία και για τα οποία επέδειξε ενδιαφέρον η Chevron, θαλάσσια πάρκα, ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και απόκρουση της μεταναστευτικής εισβολής στον Έβρο.
Ο Πρωθυπουργός διεμήνυσε ότι «ζητήματα κυριαρχίας η Ελλάδα δεν συζητά με την Τουρκία» και ότι η χώρα μας «δεν πρόκειται να αποδεχθεί ποτέ καμία θεωρία γκρίζων ζωνών. Και δεν πρόκειται ποτέ να δεχθεί από την Τουρκία να της υποδείξει το τι θα κάνουμε ή το τι δεν θα κάνουμε εντός περιοχών ελληνικής κυριαρχίας». Επανέλαβε ότι η μόνη διαφορά που η Ελλάδα αναγνωρίζει με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, αν και παραδέχθηκε ότι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί συνολική λύση σε αυτό, εφόσον η Τουρκία δεν αποστεί από κεντρικούς πυλώνες - άξονες της θεωρίας της «Γαλάζιας Πατρίδας». Υπενθύμισε δε, ότι τα ελληνοτουρκικά θέματα «προφανώς δεν είναι τωρινά», καθώς «ζητήματα αμφισβητήσεων των δυνητικών θαλασσίων ζωνών, στο Αιγαίο σε πρώτη φάση, έχουμε από τα μέσα της δεκαετίας του ΄70 και η θεωρία των γκρίζων ζωνών ουσιαστικά αναπτύχθηκε μετά την κρίση των Ιμίων, το 1996».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εστίασε και σε συγκεκριμένες σε βάρος του κατηγορίες τις οποίες επιχείρησε να εξουδετερώσει:
Εσωκομματικά
Εκτίμησε ότι δεν υπάρχει ενδοκυβερνητικό θέμα, με αφορμή τις αιχμές του Άδωνι Γεωργιάδη κατά του Νίκου Δένδια, ωστόσο ειδικά στην κριτική των Κώστα Καραμανλή και Γιάννη Βαληνάκη, ήταν εξίσου σκληρός, «πετώντας το γάντι» στην απέναντι πλευρά. «Μεταξύ του 2004 και του 2009 ποια σημαντική πρωτοβουλία ανελήφθη στα ελληνοτουρκικά; Γιατί εγώ δεν θυμάμαι κάποια. Όπως, επίσης, θυμάμαι πάρα πολύ καλά ότι η τότε κυβέρνηση προσπάθησε, ενδεχομένως με καλή διάθεση, με έναν εκ των επικριτών μας σήμερα, να οριοθετήσουμε θαλάσσιες ζώνες με τη Λιβύη και δεν τα κατάφεραν. Είναι εύκολη, ξέρετε, η διπλωματία του Twitter, αλλά ειδικά αυτοί οι οποίοι έχουν ασκήσει και δεν έχουν να δείξουν κάτι συγκεκριμένο ως αποτέλεσμα αυτής της δικής τους πορείας, θα συνιστούσα εν προκειμένω να είναι λίγο πιο προσεκτικοί και να μην μεταμορφώνονται ξαφνικά, όταν αφήνουν τα οφίτσια και τη δυσκολία της άσκησης της πολιτικής, σε επικριτές από την ασφάλεια και την απόσταση του πληκτρολογίου».
Τουρκολιβυκό μνημόνιο
Ο Πρωθυπουργός το αναγνώρισε ως μια από τα σοβαρές αρνητικές εξελίξεις στην θητεία του, μολονότι «υπεγράφη ουσιαστικά τρεις μήνες αφότου ανέλαβα Πρωθυπουργός της χώρας, το 2019». Τόνισε πάντως ότι «δεν παράγει δικαιώματα, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα από την απόφαση της Chevron να συνομιλήσει μαζί μας». Πρόκειται, όπως είπε, για «ένα δημιούργημα της Τουρκίας, η οποία περίπου τότε εκβίασε την κυβέρνηση της Λιβύης να το υπογράψει, όμως δεν αναγνωρίζεται από κανέναν».
Καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης
Τα έργα, σημείωσε ο κ. Μητσοτάκης, θα ξεκινήσουν «όταν οι γεωπολιτικές συνθήκες είναι κατάλληλες κι όταν κλείσουν και κάποιες τελικές εκκρεμότητες που έχουμε με την Κύπρο, σχετικά με τον τρόπο επιμερισμού του κόστους του έργου. Ελπίζω ότι θα κλείσουν σύντομα. Το καλώδιο είναι ένα σημαντικό έργο, το οποίο είναι πιο σημαντικό για την Κύπρο από ό,τι είναι για την Ελλάδα. Νομίζω όλοι το αντιλαμβάνονται αυτό, διότι η Κύπρος αυτή τη στιγμή είναι ενεργειακά παντελώς απομονωμένη και χρειάζεται να μπορεί να έχει μια διασύνδεση… Βεβαίως είναι ευρωπαϊκό έργο και χρηματοδοτείται με ευρωπαϊκούς πόρους. Το καλώδιο με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα γίνει. Και θα γίνει για τον απλούστατο λόγο ότι η όδευση ενός καλωδίου, εν προκειμένω ενεργειακού, όπως το ίδιο ισχύει και για τα τηλεπικοινωνιακά καλώδια, δεν απαιτεί ουσιαστικά ούτε κάποια ιδιαίτερη ενημέρωση, σίγουρα δεν απαιτεί έγκριση κανενός παράκτιου Κράτους».
Στην ερώτηση γιατί «πάγωσε» τότε, απάντησε: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, αυτή τη στιγμή, η Τουρκία στο συγκεκριμένο ζήτημα εγείρει κάποια ερωτήματα τα οποία κατά την άποψή μας είναι παντελώς αδικαιολόγητα. Το καλώδιο, λοιπόν, την κατάλληλη στιγμή θα προχωρήσει και θα ολοκληρωθεί. Τονίζω, όμως, γιατί θέλω να είμαι συνεκτικός και σε αυτό το οποίο σας είπα ως προς τον επιμερισμό του κόστους, ότι το καλώδιο αυτό είναι ένα σημαντικό έργο το οποίο θα το πληρώσει τελικά και η Ελλάδα και η Κύπρος. Γι’ αυτό και ο επιμερισμός του κόστους της κατασκευής του καλωδίου, γιατί το καλώδιο αυτή τη στιγμή κατασκευάζεται, έχουν ήδη γίνει οι πρώτες δαπάνες, θα πρέπει να επιμεριστεί με δίκαιο τρόπο. Πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό με την Κύπρο θα το λύσουμε, δεν θεωρώ ότι αυτό είναι το μείζον ζήτημα. Και από εκεί και πέρα βέβαια, και η Τουρκία πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί από τη μία να ζητάει προσέγγιση με την Ευρώπη, καλές σχέσεις με την Ευρώπη και από την άλλη, στα λόγια τουλάχιστον μέχρι στιγμής, να μπλοκάρει ένα έργο ή να θέλει να μπλοκάρει ένα έργο, το οποίο είναι έργο ευρωπαϊκού κοινού ενδιαφέροντος».
Συμμετοχή Τουρκίας στο πρόγραμμα SAFE
Προκειμένου, υπογράμμισε ο Πρωθυπουργός, μία χώρα να ξεκινήσει να διαπραγματεύεται και να συνάψει τέτοιου είδους σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, «απαιτείται ομοφωνία. Η Τουρκία, όσο επιμένει σε casus belli απέναντι στην Ελλάδα, όσο επιμένει να εγείρει ζητήματα γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, δεν πρόκειται να μπει στο πρόγραμμα SAFE. Η Ελλάδα δεν θα το επιτρέψει. Και δεν υπάρχει αμφισβήτηση, διότι αυτό ορίζει ο κανονισμός SAFE. Η Τουρκία έχει μια δυνατότητα να μπορέσει να πείσει την Ελλάδα και την Ευρώπη ότι πραγματικά εννοεί αυτό το οποίο λέει, ότι δεν είναι ένας επιτήδειος ουδέτερος, ότι θέλει να συμμετέχει στην ευρωπαϊκή άμυνα με όρους ισότιμους και ότι εν πάση περιπτώσει δεν συνιστά απειλή για κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα». Αναγνώρισε ότι στις διακρατικές συμφωνίες αυτό δεν ισχύει, όμως, όπως είπε, «αυτό το οποίο η Ελλάδα μπορεί να πετύχει και πιστεύω ότι θα το πετύχει, όπως το πέτυχε ήδη με τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι να εξασφαλίσει ότι σε οποιαδήποτε συμφωνία πώλησης στρατιωτικού εξοπλισμού προς την Τουρκία θα υπάρχουν ρήτρες σαφείς, αιρεσιμότητας, που θα λένε ότι αυτός ο εξοπλισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά κράτους μέλους, εν προκειμένω, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή συμμάχου του ΝΑΤΟ».
Άμυνα
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχείρησε μια σύγκριση για το πού ήταν η Ελλάδα το 2019 και πού είναι σήμερα. «Η Ελλάδα το 2019 είχε απέναντί της μια Τουρκία η οποία είχε μια παραγγελία για 100 F-35. Αυτή η παραγγελία για διάφορους λόγους τελικά δεν υλοποιήθηκε, νομίζω και με υπαιτιότητα της ίδιας της Τουρκίας λόγω της αγοράς του συστήματος S-400. Σήμερα η Ελλάδα, λοιπόν, προχωρά με γρήγορο ρυθμό το πρόγραμμα της αναβάθμισης των F-16. Έχει αποκτήσει 24 Rafale με πολύ σημαντικές δυνατότητες. Έχει μπει στο πρόγραμμα F-35, τα οποία θα αρχίσουν να παραδίδονται πριν το τέλος της δεκαετίας. Και ουσιαστικά έχει αλλάξει, δεν θα έλεγα την ισορροπία, αλλά σίγουρα την αποτρεπτική δυνατότητα της χώρας μας σε σχέση με το πού βρισκόμασταν».
Σε ερώτηση για τα Eurofighter που παίρνει η Τουρκία, τόνισε: «Έχουμε ανάγκη πρώτα και πάνω από όλα να μην φοβόμαστε. Και να μην μεγαλοποιούμε την οποιαδήποτε κίνηση του αντιπάλου και να πατάμε στα πόδια μας με αυτοπεποίθηση. Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα, με ισχυρή αμυντική βιομηχανία. Και αν πιστεύει κάποιος ότι μπορεί να μπλοκάρει οποιαδήποτε αγορά αμυντικού εξοπλισμού προς την Τουρκία είναι βαθιά νυχτωμένος. Δεν έγινε ποτέ, δεν μπορεί να γίνει. Αυτό το οποίο μπορεί να γίνει, όμως, είναι να ευαισθητοποιήσουμε τους ευρωπαίους συμμάχους μας ότι θα υπάρχουν αιρεσιμότητες και όροι στον τρόπο με τον οποίο τα αεροσκάφη αυτά θα παραδοθούν και ενδεχομένως θα χρησιμοποιηθούν και θα υποστηριχθούν στο μέλλον. Και αυτό πιστεύω ότι θα το πετύχουμε».
«The New Daily Mail»
Newsroom με πληροφορίες από το euro2day.gr
