Στη δική του πολιτική «ανάσταση» προσδοκά ο ΣΥΡΙΖΑ σε πείσμα όλων των δημοσκοπήσεων και των μηνυμάτων που λαμβάνουν τα στελέχη του από ολόκληρη τη χώρα. Το επόμενο 50ήμερο, μέχρι το Συνέδριό του στα μέσα Ιουνίου, θεωρείται καθοριστικό για την μετέπειτα πορεία του: Αν δεν καταφέρει να πετύχει συμπόρευση έστω και… με τη μισή Νέα Αριστερά ώστε να δώσει ''σώμα'' στη διακηρυγμένη επανεκκίνηση και επιστροφή στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, τα περιθώρια για ανάκαμψη θα στενέψουν ακόμα περισσότερο. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η εν λόγω μερική συμπόρευση θα αποδώσει ουσιαστικά και δεν θα εξαντληθεί στη σουρεάλ εικόνα: Δεύτερη θέση στη Βουλή και έκτη στις δημοσκοπήσεις.
Τα ευρήματα των τελευταίων, προ-Πασχαλινών, ημερών, είναι αποκαρδιωτικά: Κατά την MRB, η συσπείρωση των ψηφοφόρων του έπεσε κατά 16 μονάδες και έφτασε στο 20,1%, που σημαίνει ότι από όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις περσινές ευρωεκλογές μόνο το ένα πέμπτο παραμένει πιστό στο Κόμμα. Κατά την ίδια μέτρηση, το 23,5% έχει κατευθυνθεί προς την Πλεύση Ελευθερίας, το 7,7% προς το Κίνημα Δημοκρατίας, το 5,5% προς το ΚΚΕ και το 7,5%… προς την Ελληνική Λύση. Η μόνη ''δεξαμενή'' στην οποία δείχνει να απευθύνεται η Κουμουνδούρου είναι το 23,3% της αδιευκρίνιστης ψήφου, από τους πρώην ψηφοφόρους του Κόμματος, καθώς ευελπιστεί στον επαναπατρισμό τους.
«Δεν έχουμε δυναμική σε καμία επαγγελματική η κοινωνική ομάδα», παραδέχονται στελέχη του Κόμματος, με την επισήμανση ''δεν υπάρχουμε'' στις ηλικίες 17-35, στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ είχε βγει πρώτος τόσο από τις εθνικές κάλπες του 2023 όσο και από τις ευρωπαϊκές πέρυσι. Το ''Όχι'' της ΝΕ.ΑΡ. στο κάλεσμα της Κουμουνδούρου και, προσωπικά του Σωκράτη Φάμελλου, για συμπόρευση, διέψευσε τις προσδοκίες ότι το Συνέδριο του Ιουνίου θα έβρισκε ''μαζί'' τον πρώην ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς, φυσικά, το τμήμα που τον εγκατέλειψε τον Νοέμβριο μετά την εκδίωξη του Στέφανου Κασσελάκη και όσων τον στήριξαν.
«Θα επιμείνουμε» και βλέπουμε
Για τον κ. Φάμελλο το κάλεσμα παραμένει σε ισχύ, αλλά ως φαίνεται αφορά πλέον μόνο τους οκτώ, από τους 11, βουλευτές της ΝΕ.ΑΡ., οι οποίοι τάσσονται υπέρ της συνεργασίας, στη Βουλή και στις εκλογές. Δηλαδή οι Αλέξης Χαρίτσης, Δημήτρης Τζανακόπουλος, Έφη Αχτσιόγλου, Θεανώ Φωτίου, Μερόπη Τζούφη, Φερχάτ Οζκιούρ, Ζεϊμπέκ Χουσεϊν και, πιθανότατα, Νάσος Ηλιόπουλος. Αρνητικοί είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, η Σία Αναγνωστόπουλου και η Πέτη Πέρκα. Ο κίνδυνος όμως είναι ότι μία τυχόν συμπόρευση με τους ''οκτώ'' θα ερμηνευτεί ως δική τους προσωπική στρατηγική για να επανεκλεγούν Βουλευτές, δεδομένου ότι το 1-1,5% που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στη Νέα Αριστερά δεν αφήνει περιθώρια για είσοδο στη Βουλή.
Σε μία τέτοια περίπτωση, φυσικά, η ΝΕ.ΑΡ., που προήλθε από διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, θα οδηγηθεί σε… δική της διάσπαση με ότι αυτό συνεπάγεται για την υστεροφημία των μεν και των δε. Εάν, μάλιστα, αποφασίσουν έστω δύο Βουλευτές της να επιστρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΕ.ΑΡ. θα πάψει να υφίσταται ως κοινοβουλευτική ομάδα, αφού απαιτούνται δέκα Βουλευτές, οπότε οι υπόλοιποι θα βρεθούν να εξηγούν ότι δεν επιστρέφουν αναγκαστικά. Για τους λόγους αυτούς η Κουμουνδούρου θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο να ακυρωθεί το ''όχι'' της ομάδας Τσακαλώτου που επικράτησε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος και να επιτευχθεί η συμπόρευση σε επίπεδο κομμάτων.
Αν όλο αυτό αποδειχθεί πολύ κακό για το τίποτα στις δημοσκοπήσεις που ακολουθήσουν, θα εγκαταληφθεί κάθε προσπάθεια ανάκαμψης του χώρου. Γι' αυτό και το deadline τοποθετείται στα Συνέδρια του ΣΥΡΙΖΑ, στα μέσα Ιουνίου, και της ΝΕ.ΑΡ., στα τέλη Ιουνίου. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι δεν θα εκδηλωθεί ''κίνηση'' από τον Αλέξη Τσίπρα για δημιουργία νέου φορέα, αφού στην περίπτωση αυτή όλα θα ξεκινήσουν από το μηδέν, σε διαφορετική βάση και με άλλα πρόσωπα…
euro2day.gr
«The New Daily Mail»
Newsroom