Μια συνάντηση που υποτίθεται ότι θα ενίσχυε την αδύναμη εμπιστοσύνη μεταξύ του Ουκρανού Βολόντιμιρ Ζελένσκι και του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ κατέληξε σε δημόσια αντιπαράθεση των δυο ανδρών, μπροστά στα μέσα ενημέρωσης, σχολιάζουν οι Financial Times. Πλέον, ο ουκρανός Πρόεδρος βλέπει ότι αντί η υπερδύναμη του κόσμου να είναι δίπλα του, βρίσκεται στριμωγμένος ανάμεσα σε Αμερικανούς και Ρώσους ηγέτες που φαίνεται να συμφωνούν περισσότερο μεταξύ τους παρά μαζί του. Το σκηνικό δεν ήταν καθόλου ευνοϊκό. Οι ΗΠΑ είχαν ξεκινήσει συνομιλίες με τη Ρωσία χωρίς να προσκαλέσουν το Κίεβο. Ο Τραμπ είχε πιέσει τον Ζελένσκι να δεχτεί μια εκβιαστική συμφωνία για τα ορυκτά και τον αποκάλεσε δικτάτορα. Η Ουάσιγκτον τάχθηκε στο πλευρό της Μόσχας για να υποστηρίξει ένα ψήφισμα του ΟΗΕ για τον πόλεμο που δεν επέκρινε τη Ρωσία.
Μέχρι τη στιγμή που συναντήθηκαν οι δύο άνδρες, η συμφωνία για τα ορυκτά έμοιαζε σχεδόν με εκβιασμό. Αλλά αυτό που είναι πλέον ξεκάθαρο είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν εγκαταλείψει την Ουκρανία. Η ομάδα Ζελένσκι έκανε μια σειρά από λάθος υπολογισμούς. Ο ένας ήταν να προσφέρουν στις ΗΠΑ μια συμφωνία για να μοιραστούν τους πόρους της Ουκρανίας, ως μέρος ενός ευρύτερου «σχεδίου νίκης». Αυτό είχε ως στόχο να δώσει κίνητρο στον Λευκό Οίκο να ενισχύσει το Κίεβο πριν από οποιεσδήποτε συνομιλίες με τη Μόσχα και να παράσχει μια μεταπολεμική ασφάλεια ώστε να αποτρέψει περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα. Ο δεύτερος ήταν ότι έδωσε μεγάλη σημασία στο προεκλογικό σύνθημα του Τραμπ «ειρήνη μέσω δύναμης».
Το Κίεβο υποτίμησε την σκληρότητα του Τραμπ στην προσπάθεια να κερδίσει όσα περισσότερα μπορούσε από τη συμφωνία για τα ορυκτά, δίνοντας παράλληλα ελάχιστα από αυτά που ήθελε η Ουκρανία ως αντάλλαγμα. Το τελικό προσχέδιο αυτής της εβδομάδας ήταν λιγότερο επαχθές από το πρώτο, αλλά δεν περιείχε εγγυήσεις ασφαλείας, σχολιάζουν οι FT. Ο ισχυρισμός του Προέδρου των ΗΠΑ ότι η παρουσία Αμερικανών εργατών που εξορύσσουν μέταλλα και ορυκτά στην Ουκρανία θα απέτρεπε περαιτέρω ρωσικές επιθέσεις στερείται αξιοπιστίας. Πολλοί Αμερικανοί και αμερικανικές εταιρείες βρίσκονταν στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.
Ο Ζελένσκι έχει μάθει με τον δύσκολο τρόπο τη νοοτροπία και τα κίνητρα του Trump 2.0. Το πρώτο μάθημα είναι ότι, όπως και στη Μέση Ανατολή, για τον Πρόεδρο, «ειρήνη» σημαίνει την απουσία μαχών. Εμφανίζεται ότι ενδιαφέρεται για μια κατάπαυση του πυρός που αφαιρεί εικόνες αιματοχυσίας από τις οθόνες της αμερικανικής τηλεόρασης και σώζει τις ΗΠΑ από την δαπανηρή στρατιωτική υποστήριξη. Αλλά ενδιαφέρεται λιγότερο να βρει μια μόνιμη λύση που θα αποτρέψει την επιστροφή του πολέμου.
Δεύτερον, ο Τραμπ καθοδηγείται από την επιδίωξη οικονομικού κέρδους. Η προσέγγισή του επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό, επίσης, από προσωπικά συναισθήματα. Διατηρεί έναν περίεργο θαυμασμό για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, του οποίου τη ρητορική για τα αίτια της σύγκρουσης στην Ουκρανία έχει υιοθετήσει σε μεγάλο βαθμό ο Τραμπ. Παράλληλα, δείχνει ότι πιστεύει πως οι παγκόσμιες υποθέσεις δεν πρέπει να κατευθύνονται από πολυμερείς θεσμούς αλλά από μια χούφτα μεγάλες δυνάμεις και τους ισχυρούς ηγέτες τους, ο καθένας με τη σφαίρα επιρροής του.
Ο Ζελένσκι δεν διαθέτει το διπλωματικό ταλέντο των Εμανουέλ Μακρόν και Κερ Στάρμερ, των Ευρωπαίων ηγετών που κατάφεραν να οικοδομήσουν κάποια σχέση με τον Τραμπ σε επιτυχημένες επισκέψεις αυτή την εβδομάδα. Αλλά επίσης φαίνεται να έπεσε θύμα ενέδρας στον Λευκό Οίκο που κατέληξε να τον ταπεινώσει. Τρία χρόνια από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο αγώνας του να εξασφαλίσει την κυριαρχία της χώρας έχει εισέλθει στην πιο επισφαλή φάση του.
FT/euro2day.gr
«The New Daily Mail»
Newsroom
.jpg)
