«Στις αρχές του 2015 ο Τσίπρας ήταν για πολλούς Έλληνες ο φέρελπις. Στο μεταξύ όμως οι περισσότεροι ψηφοφόροι είναι βαθύτατα απογοητευμένοι. Την υπόσχεση να διώξει από την Αθήνα τη μισητή Τρόικα, τους εκπροσώπους των πιστωτών, δεν κατάφερε να την υλοποιήσει.
Με τη συγκρουσιακή πολιτική έναντι των δανειστών ο Τσίπρας και ο εκκεντρικός Υπουργός του επί των Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και του Grexit. Για να αποσπάσει δάνεια που είχε άμεσα ανάγκη η χώρα, ο Τσίπρας αναγκάστηκε στα μέσα του 2015 να υπογράψει ένα ακόμη πιο σκληρό πρόγραμμα περικοπών και μεταρρυθμίσεων. Και ενώ η Ελλάδα είχε επιστρέψει το 2014 ήδη στην ανάπτυξη και βρισκόταν λίγο πριν την επιτυχή ολοκλήρωση των προγραμμάτων βοήθειας, διολίσθησε και πάλι στην ύφεση. […] Ο Τσίπρας παρέλαβε χρέος 324 δις ευρώ ενώ σήμερα βρίσκεται στα 358 δις ευρώ.
»Ωστόσο δεν είναι μόνο το χρέος που ανεβαίνει. Τώρα απειλείται με εκτροχιασμό και ο προϋπολογισμός. Πριν τις Ευρωεκλογές ο Τσίπρας αποφάσισε τη μείωση της φορολογίας και αύξηση των συντάξεων για ψηφοθηρικούς λόγους. Τα εκλογικά δώρα δεν βοήθησαν. Ωστόσο επιβαρύνουν τον τρέχοντα προϋπολογισμό με 1,3 δις ευρώ. Τα επιπρόσθετα κόστη θα κυμανθούν μάλιστα μεταξύ 2020 και 2022 ετησίως στα 2 δις ευρώ. Το λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι οι Έλληνες φορολογούμενοι. Και αυτό ενώ o Τσίπρας ξεζούμιζε ήδη επί τέσσερα χρόνια τους πολίτες για να χρηματοδοτήσει τα προεκλογικά του δώρα. Από την αναδιανομή αυτή υποφέρει περισσότερο η μεσαία τάξη. […] Μπορεί ο Τσίπρας να διατείνεται ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια δημιούργησε 400.000 νέες θέσεις εργασίας. Αυτό που αποσιωπά όμως είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος είναι κακοπληρωμένες και όχι σίγουρες δουλειές».
Παρουσιάζοντας στη συνέχεια εν συντομία τον βασικό άξονα του προεκλογικού προγράμματος της Ν.Δ., με έμφαση στη μείωση της φορολογίας που υπόσχεται ο Αρχηγός της Κυριάκος Μητσοτάκης, η εφημερίδα προχωρά και σε μια σύγκριση των δυο βασικών αντιπάλων. «Όσο διαφορετικοί είναι οι χαρακτήρες τους τόσο διαφορετικοί είναι και οι προεκλογικοί τους αγώνες. Ο Τσίπρας απολαμβάνει να κινείται μέσα στα πλήθη, αν και η προσέλευση δεν είναι τόσο μεγάλη όσο παλαιότερα ενώ ο Μητσοτάκης αναζητά το διάλογο. Επισκέπτεται μικρές πόλεις και χωριά, ακούει τις ανησυχίες των περαστικών, των εμπόρων, των εργατών. Ο Μητσοτάκης είναι αυτός που ακούει, ο Τσίπρας εκείνος που μάχεται. Παρά τα χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις ο νυν Πρωθυπουργός συνεχίζει μέχρι και την τελευταία μέρα να εμφανίζεται βέβαιος για τη νίκη του. […] Η πλειονότητα των Ελλήνων όμως βλέπει τις κάλπες με περισσότερο ρεαλισμό. […] Το 82% αναμένει τη νίκη της Ν.Δ.».
D.Welle
«The New Daily Mail»
Newsroom
