Η σύνοδος κορυφής των ηγετών της Ε.Ε. ολοκληρώθηκε κι έχει βρεθεί συμβιβαστική λύση για τα κορυφαία αξιώματα, ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, Ξαβιέ Μπετέλ. Την πληροφορία αυτή επιβεβαίωσε και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, που έγραψε στο Twitter: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε για τη μελλοντική ηγεσία των ευρωπαϊκών θεσμών».
Σύμφωνα με επόμενες αναρτήσεις του, για τη θέση της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι «28» αποφάσισαν να προτείνουν τη Γερμανίδα νυν Υπουργό Άμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Για Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τον Βέλγο Πρωθυπουργό, Σαρλ Μισέλ. Για επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, τον πρώην Υπουργό εξωτερικών της Ισπανίας και πρώην Πρόεδρο της Ευρωβουλής, Ζοζέπ Μπόρελ, ενώ για Πρόεδρο της ΕΚΤ τη Γαλλίδα, νυν επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ.
Μέσω Twitter, η Κριστίν Λαγκάρντ ανακοίνωσε ότι αποχωρεί «προσωρινά» από επικεφαλής του ΔΝΤ. Με την ανάρτησή της αυτή, δήλωσε ότι την τιμά ιδιαίτερα η πρόταση που της έγινε να αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και πρόσθεσε ότι, σε συμφωνία με την Επιτροπή Δεοντολογίας του Διοικητικού συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αποφάσισε «να αποχωρήσει προσωρινά από τα καθήκοντα της γενικής Διευθύντριας» του οργανισμού.
Όπως έγινε γνωστό, οι Ευρωπαίοι ηγέτες κατέληξαν στην υποψηφιότητα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με μία αποχή, εκείνη της ίδιας της καγκελαρίου, Άγκελα Μέρκελ. Όπως είπε η ίδια η Μέρκελ μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών στις Βρυξέλλες, η πρόταση ήταν ομόφωνη, αλλά υπήρξε μία αποχή, της ίδιας. Η καγκελάριος εξήγησε ότι τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού είχαν αποφασίσει ότι αν δεν κατέληγαν σε κάποια συμφωνία στο πρόσωπο του υποψηφίου για την προεδρία της Κομισιόν, τότε εκείνη θα απείχε.
Για «απόλυτη ισορροπία» μεταξύ γυναικών και αντρών στις κορυφαίες θέσεις της Ε.Ε. έκανε λόγο ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, σε συνέντευξη Τύπου μετά το πέρας της Συνόδου Κορυφής. «Άξιζε η αναμονή» είπε, ενώ υπογράμμισε ότι προκειμένου η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να γίνει «η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Επιτροπής», θα πρέπει να την ψηφίσει το Ευρωκοινοβούλιο. Επίσης, σημείωσε ότι κανείς δε διαφώνησε στο «πακέτο» που αποφασίστηκε σήμερα, αν και ανέφερε ότι, λόγω κάποιων προβλημάτων στο εσωτερικό της γερμανικής συγκυβέρνησης, η Γερμανία απείχε από την ψηφοφορία. Σημείωσε δε ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενθαρρύνει την υποψήφια Πρόεδρο της Επιτροπής να τοποθετήσει στις θέσεις των Αντιπροέδρων τους κορυφαίους υποψήφιους των Σοσιαλδημοκρατών και των Φιλελευθέρων, Φρανς Τίμερμανς και Μαργκρέτε Βεστάγκερ.
Ερωτηθείς σχετικά με την προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου, είπε ότι οι ηγέτες θα επιθυμούσαν ένα Σοσιαλδημοκράτη Πρόεδρο από την κεντρική ή ανατολική Ευρώπη για το πρώτο μισό της θητείας κι έναν Πρόεδρο από το ΕΛΚ για το δεύτερο. Ωστόσο, επισήμανε ότι εναπόκειται στο Ευρωκοινοβούλιο να αποφασίσει μόνο του. Τέλος, είπε ότι αρχικός στόχος των ηγετών ήταν να γίνει σεβαστή η διαδικασία των κορυφαίων υποψηφίων, παρ' ότι δεν υπήρχε νομική υποχρέωση.
Στο μεταξύ, ο Πρωθυπουργός της Ισπανίας, Πέδρο Σάντσεθ, διαβεβαίωσε πως έλαβε τη δέσμευση των συναδέλφων του ηγετών ότι ένας Σοσιαλιστής θα αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του Επιτρόπου Οικονομικών και Δημοσιονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν. Ο Σάντσεθ επισήμανε ότι έδωσε σκληρή μάχη προκειμένου ένας Σοσιαλιστής να διοριστεί ως επικεφαλής της Επιτροπής, όμως είναι ευχαριστημένος με τις τελικές υποψηφιότητες για τα κορυφαία αξιώματα, τις οποίες χαρακτήρισε ως μια «πολύ ισορροπημένη συμφωνία».
Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, δήλωσε ότι οι υποψηφιότητες για τα κορυφαία αξιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι «θετικές και συναινετικές» και προσφέρουν μια νέα αρχή για το μπλοκ. «Αυτή η συμφωνία είναι καρπός μιας βαθιάς Γαλλο-Γερμανικής συμφωνίας» επισήμανε ο Μακρόν. Παράλληλα, υπερασπίστηκε την απόφαση διορισμού της Υπουργού Άμυνας της Γερμανίας, Ούρσουλα φον ντε Λάιεν, στην ηγεσία της Επιτροπής και της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν
Πολιτικός αλλά και μητέρα επτά παιδιών. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι από εκείνες τις γυναίκες που αποδεικνύουν περίτρανα ότι όταν θέλουν μπορούν να συνδυάσουν καριέρα και μητρότητα. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1958 στις Βρυξέλλες. Ο πατέρας της, Ερνστ Άλμπρεχτ ήταν επιφανές στέλεχος του κόμματος των
Χριστιανοδημοκρατών και Ευρωπαίος Επίτροπος.
Στο Βέλγιο έζησε έως τα 13 της. Το 1971 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Κάτω Σαξονία, όπου διετέλεσε Πρωθυπουργός ο πατέρας της από το 1976 έως το 1990. Σπούδασε οικονομικά στα πανεπιστήμια του Γκέτιγκεν και του Μούνστερ (Ρηνανία Βεστφαλία) αλλά και στο London School od Economics.
Στο Υπουργείο Άμυνας, η πρώτη γυναίκα σε αυτή τη θέση, διορίστηκε το 2013, και παρέμεινε στην τρίτη και στην τέταρτη κυβέρνηση της Άγκελα Μέρκελ. Το πολιτικό της ντεμπούτο έκανε το 1990, οπότε εντάχθηκε στη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), ενώ ενεργό ρόλο απέκτησε το 2001 στο Αννόβερο. Από το 2003 έως το 2005 διετέλεσε Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων, Γυναικών, Οικογένειας και Υγείας στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, ενώ από το 2005 έως το 2009 Υπουργός Οικογενειακών Υποθέσεων, Ηλικιωμένων, Γυναικών και Νεολαίας και από το 2009 έως το 2013 υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.
Σαρλ Μισέλ
Γιος του πολιτικού Λουί Μισέλ, πρώην Υπουργού Εξωτερικών του Βελγίου και Ευρωπαίου Επιτρόπου, ο Σαρλ Μισέλ έγινε το 2014, σε ηλικία 38 ετών, ο νεότερος ηγέτης του Βελγίου από το 1841. Σύμφωνα με όσους τον γνωρίζουν, ο Σαρλ Μισέλ είναι ρεαλιστής, αυστηρός και σύνθετος ως προσωπικότητα. «Η ικανότητά του να διατηρεί την ψυχραιμία του μπορεί να είναι το μεγαλύτερο προτέρημά του, πέραν του ότι είναι σκληρός εργάτης», επισημαίνει στο Politico Καρλ Δεβός, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης.
«Ο Μισέλ είναι σε θέση να παραμείνει ήρεμος ακόμη και σε μια αγχωτική κατάσταση και είναι σε θέση να σκεφτεί μακροπρόθεσμα», έχει πει γι’ αυτόν ο Γκι Φέρχοφστατ, επικεφαλής των Φιλελεύθερων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πρώην Πρωθυπουργός του Βελγίου. «Αυτές οι δύο ιδιότητες είναι χρυσός στην πολιτική», είχε τονίσει.
Το πάθος του για την πολιτική φάνηκε σε μικρή ηλικία, όταν άρχισε να συνοδεύει τον πατέρα του στις πολιτικές συναντήσεις. Απηύθυνε την πρώτη του δημόσια ομιλία σε ηλικία 12 ετών και απολάμβανε να διανέμει πολιτικές αφίσες και φυλλάδια. Ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία στα 16 του χρόνια όταν έγινε μέλος των Νέων Φιλελευθέρων της Ζοντόν, όπου ο πατέρας του ήταν Δήμαρχος από το 1983. Τον Δεκέμβριο του 2018, ο Μισέλ παραιτήθηκε καθώς η κυβέρνησή του δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής.
Ζοζέπ Μπορέλ
Ο Ισπανός Ζοζέπ Μπορέλ, ηλικίας 72 ετών, ο οποίος επελέγη σήμερα για τη θέση του Ύπατου Εκπροσώπου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιστρέφει στην πρώτη γραμμή της ευρωπαϊκής σκηνής, όπου είχε αναπηδήσει πριν από 15 χρόνια αναλαμβάνοντας την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η υποψηφιότητα αυτή στις Βρυξέλλες αποτελεί καταξίωση για τον Σοσιαλιστή με τη λευκή κόμη που είχε προσυπογράψει την επιστροφή του στα πολιτικά πράγματα τον περασμένο χρόνο, κατακτώντας τον θώκο του Υπουργείου Εξωτερικών στην σοσιαλιστική κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ έπειτα από πολλά χρόνια μακριά από την πολιτική.
Ο Μπορέλ υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος τους τελευταίους μήνες στο θέμα της Βενεζουέλας, ενώ εμφανίστηκε συχνά επικριτικός προς τη διοίκηση του Ντόναλντ Τραμπ, την οποία κατηγορούσε μεταξύ άλλων ότι υποδύεται τον «κάουμποϊ» στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Ο Ισπανός πολιτικός μπορεί κάποιες φορές να θεωρείται και οξύθυμος, όπως τον Μάρτιο, όταν διέκοψε, οργισμένος, τη συνέντευξη που παραχωρούσε σε γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο όταν του τέθηκε το ερώτημα της ανεξαρτησίας της ισπανικής δικαιοσύνης στο καταλανικό ζήτημα.
Τοποθετούμενος στην αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο Ζοζέπ Μπορέλ είχε προκαλέσει αίσθηση τον Απρίλιο του 1998, όταν ορίστηκε υποψήφιος για την προεδρία της κυβέρνησης στις βουλευτικές εκλογές του 2000 με τη στήριξη της βάσης, την οποία είχε γοητεύσει με τον χαρισματικό χαρακτήρα του. Η άνοδος αυτή θα είχε μικρή διάρκεια, αφότου τον Μάιο του 1999 αναγκάστηκε να αποσύρει την υποψηφιότητά του, αφού επλήγη από ένα σκάνδαλο φορολογικής απάτης με την εμπλοκή δύο πρώην συνεργατών του στη γενική γραμματεία του υπουργείου Οικονομικών, μια θέση που του ανέθεσε ο Πρωθυπουργός Φελίπε Γκονθάλεθ το 1984 προτού αναλάβει το 1991 το Υπουργείο Μεταφορών και Δημοσίων Έργων.
Στη συνέχεια, ο Μπορέλ, λάτρης της πεζοπορίας, ανέλαβε Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 2004 έως το 2007.
Ένας Καταλανός, δριμύς πολέμιος της ανεξαρτησίας, ο Ζοζέπ Μπορέλ χαρακτηρίζεται τα τελευταία χρόνια από την αντίθεσή του στους αυτονομιστές στη γενέτειρά του, παίρνοντας τον λόγο στις διαδηλώσεις για την ενότητα της Ισπανίας στη Βαρκελώνη το 2017, τη χρονιά της απόπειρας απόσχισης της Καταλονίας.
Αφού εισήλθε στην ισπανική κυβέρνηση, συνέστησε μια γραμματεία που επιφορτίστηκε με την προάσπιση της φήμης της Ισπανίας ενώπιον των Καταλανών αυτονομιστών, τους οποίους κατηγορούσε ότι «διεξήγαγαν μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης». Ο διορισμός του στην ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών δεν έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους αυτονομιστές, ο πρώην Πρόεδρος των οποίων Κάρλες Πουτζδεμόν τον κατηγόρησε ότι τροφοδοτεί «το μίσος» των Καταλανών.
Γεννηθείς στις 24 Απριλίου του 1947 σε ένα μικρό χωριό των καταλανικών Πυρηναίων, το Πόμπλα δε Σεγκούρ, ο Ζουζέπ Μπορέλ είναι γιος ενός αρτοποιού και συνήθιζε να συνοδεύει τον πατέρα του στη διανομή του ψωμιού στα χωριά με τη βοήθεια ενός γαϊδάρου. Ο ίδιος είχε εξαιρετικές σπουδές σε ποικίλους τομείς. Έπειτα από έναν κύκλο σπουδών αεροναυτικής μηχανικής στη Μαδρίτη, πήρε μάστερ στο Στάνφορντ στις ΗΠΑ, ένα μάστερ στο γαλλικό ινστιτούτο Πετρελαίου και ένα ντοκτορά στις Οικονομικές Επιστήμες. Πατέρας δύο παιδιών, από τον πρώτο γάμο του με μια Γαλλίδα που είχε γνωρίσει ενώ εργαζόταν σε ένα κιμπούτζ στο Ισραήλ, ο Μπορέλ είναι ζευγάρι εδώ και 20 χρόνια με την πρώην Υπουργό και νυν Πρόεδρο του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ισπανίας, Κριστίνα Ναρμπόνα.
Κριστίν Λαγκάρντ
Εάν η γαλλογερμανική συμφωνία προχωρήσει, η Κριστίν Λαγκάρντ θα είναι η πρώτη Πρόεδρος της ΕΚΤ που δεν είναι επαγγελματίας οικονομολόγος και η δεύτερη Γαλλίδα υπήκοος που ηγείται του ιδρύματος με έδρα τη Φρανκφούρτη. Προτού αναλάβει επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η Κριστίν Λαγκάρντ ήταν η πρώτη γυναίκα που διετέλεσε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας.
Το όνομά της είναι Κριστίν Λαλουέτ, γεννήθηκε το 1956 σε προάστιο του Παρισιού και σπούδασε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Γαλλία. Το 1974 αποφοίτησε από το σχολείο Holton-Arms School, στο Μέριλαντ, κι έπειτα σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Παρί Ουέστ Ναντέρ λα Ντεφάνς στο Παρίσι. Το 1981, ξεκίνησε να εργάζεται ως δικηγόρος στο Παρίσι και γρήγορα έγινε μέλος του δικηγορικού γαλλικού γραφείου Baker & McKenzie, το οποίο αποτελεί ένα από τα κορυφαία δικηγορικά γραφεία παγκοσμίως. Το 1987 έγινε μέτοχος στο συγκεκριμένο γραφείο και το 1999 Διευθύνων Σύμβουλος.
Το 2004, ο Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ της απένειμε το μετάλλιο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής. Το 2006 το περιοδικό Forbes την κατέταξε στην 30ή θέση ανάμεσα στις πιο ισχυρές γυναίκες στον κόσμο και τον επόμενο χρόνο ανέβηκε στη δωδέκατη θέση, στην τρίτη θέση στην Ευρώπη και στη δεύτερη θέση στην Γαλλία. Το περιοδικό «Time» το 2009 και το 2010 τη συμπεριέλαβε στην ετήσια έκδοσή του με τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους στον κόσμο.
Επικεφαλής του ΔΝΤ, ορίστηκε τον Ιούλιο του 2011, όταν ο Ντομινίκ Στρος Καν παραιτήθηκε, αφότου κατηγορήθηκε για απόπειρα βιασμού εναντίον καμαριέρας στο ξενοδοχείο Κάρλτον της Νέας Υόρκης. Το 2016, η Λαγκάρντ κρίθηκε ένοχη από τη γαλλική Δικαιοσύνη για την υπόθεση Ταπί. Η επικεφαλής του ΔΝΤ καταδικάστηκε για αμέλεια, χωρίς ωστόσο να της επιβληθεί ποινή φυλάκισης.
Οι αντιδράσεις
«Βαθιά απογοητευτική» χαρακτηρίζει η επικεφαλής της ομάδας των Σοσιαδημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, Ιράτκε Γκαρσία, εκ μέρους των επικεφαλής των εθνικών αποστολών του κόμματος, την πρόταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να αναλάβει τη θέση της Προέδρου της Επιτροπής η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Η ομάδα μας έμεινε πιστή στην υπεράσπιση της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και τη διαδικασία του κορυφαίου υποψήφιου ή spitzenkandidat και δε θέλουμε να πεθάνει» είπε, σημειώνοντας ότι είναι «απαράδεκτο ότι οι εκπρόσωποι των λαϊκιστικών κυβερνήσεων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απέρριψαν τον καλύτερο υποψήφιο μόνο γιατί υπερασπίστηκε το κράτος δικαίου και τις κοινές Ευρωπαϊκές μας αρχές».
ΑΝΤ1 CY/ΑΜΠΕ/Reuters
«The New Daily Mail»
Newsroom
Μέσω Twitter, η Κριστίν Λαγκάρντ ανακοίνωσε ότι αποχωρεί «προσωρινά» από επικεφαλής του ΔΝΤ. Με την ανάρτησή της αυτή, δήλωσε ότι την τιμά ιδιαίτερα η πρόταση που της έγινε να αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και πρόσθεσε ότι, σε συμφωνία με την Επιτροπή Δεοντολογίας του Διοικητικού συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αποφάσισε «να αποχωρήσει προσωρινά από τα καθήκοντα της γενικής Διευθύντριας» του οργανισμού.
Όπως έγινε γνωστό, οι Ευρωπαίοι ηγέτες κατέληξαν στην υποψηφιότητα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με μία αποχή, εκείνη της ίδιας της καγκελαρίου, Άγκελα Μέρκελ. Όπως είπε η ίδια η Μέρκελ μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών στις Βρυξέλλες, η πρόταση ήταν ομόφωνη, αλλά υπήρξε μία αποχή, της ίδιας. Η καγκελάριος εξήγησε ότι τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού είχαν αποφασίσει ότι αν δεν κατέληγαν σε κάποια συμφωνία στο πρόσωπο του υποψηφίου για την προεδρία της Κομισιόν, τότε εκείνη θα απείχε.
Για «απόλυτη ισορροπία» μεταξύ γυναικών και αντρών στις κορυφαίες θέσεις της Ε.Ε. έκανε λόγο ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, σε συνέντευξη Τύπου μετά το πέρας της Συνόδου Κορυφής. «Άξιζε η αναμονή» είπε, ενώ υπογράμμισε ότι προκειμένου η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να γίνει «η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Επιτροπής», θα πρέπει να την ψηφίσει το Ευρωκοινοβούλιο. Επίσης, σημείωσε ότι κανείς δε διαφώνησε στο «πακέτο» που αποφασίστηκε σήμερα, αν και ανέφερε ότι, λόγω κάποιων προβλημάτων στο εσωτερικό της γερμανικής συγκυβέρνησης, η Γερμανία απείχε από την ψηφοφορία. Σημείωσε δε ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενθαρρύνει την υποψήφια Πρόεδρο της Επιτροπής να τοποθετήσει στις θέσεις των Αντιπροέδρων τους κορυφαίους υποψήφιους των Σοσιαλδημοκρατών και των Φιλελευθέρων, Φρανς Τίμερμανς και Μαργκρέτε Βεστάγκερ.
Ερωτηθείς σχετικά με την προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου, είπε ότι οι ηγέτες θα επιθυμούσαν ένα Σοσιαλδημοκράτη Πρόεδρο από την κεντρική ή ανατολική Ευρώπη για το πρώτο μισό της θητείας κι έναν Πρόεδρο από το ΕΛΚ για το δεύτερο. Ωστόσο, επισήμανε ότι εναπόκειται στο Ευρωκοινοβούλιο να αποφασίσει μόνο του. Τέλος, είπε ότι αρχικός στόχος των ηγετών ήταν να γίνει σεβαστή η διαδικασία των κορυφαίων υποψηφίων, παρ' ότι δεν υπήρχε νομική υποχρέωση.
Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, δήλωσε ότι οι υποψηφιότητες για τα κορυφαία αξιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι «θετικές και συναινετικές» και προσφέρουν μια νέα αρχή για το μπλοκ. «Αυτή η συμφωνία είναι καρπός μιας βαθιάς Γαλλο-Γερμανικής συμφωνίας» επισήμανε ο Μακρόν. Παράλληλα, υπερασπίστηκε την απόφαση διορισμού της Υπουργού Άμυνας της Γερμανίας, Ούρσουλα φον ντε Λάιεν, στην ηγεσία της Επιτροπής και της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Πολιτικός αλλά και μητέρα επτά παιδιών. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι από εκείνες τις γυναίκες που αποδεικνύουν περίτρανα ότι όταν θέλουν μπορούν να συνδυάσουν καριέρα και μητρότητα. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1958 στις Βρυξέλλες. Ο πατέρας της, Ερνστ Άλμπρεχτ ήταν επιφανές στέλεχος του κόμματος των
Χριστιανοδημοκρατών και Ευρωπαίος Επίτροπος.
Στο Βέλγιο έζησε έως τα 13 της. Το 1971 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Κάτω Σαξονία, όπου διετέλεσε Πρωθυπουργός ο πατέρας της από το 1976 έως το 1990. Σπούδασε οικονομικά στα πανεπιστήμια του Γκέτιγκεν και του Μούνστερ (Ρηνανία Βεστφαλία) αλλά και στο London School od Economics.
Στο Υπουργείο Άμυνας, η πρώτη γυναίκα σε αυτή τη θέση, διορίστηκε το 2013, και παρέμεινε στην τρίτη και στην τέταρτη κυβέρνηση της Άγκελα Μέρκελ. Το πολιτικό της ντεμπούτο έκανε το 1990, οπότε εντάχθηκε στη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), ενώ ενεργό ρόλο απέκτησε το 2001 στο Αννόβερο. Από το 2003 έως το 2005 διετέλεσε Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων, Γυναικών, Οικογένειας και Υγείας στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, ενώ από το 2005 έως το 2009 Υπουργός Οικογενειακών Υποθέσεων, Ηλικιωμένων, Γυναικών και Νεολαίας και από το 2009 έως το 2013 υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.
Γιος του πολιτικού Λουί Μισέλ, πρώην Υπουργού Εξωτερικών του Βελγίου και Ευρωπαίου Επιτρόπου, ο Σαρλ Μισέλ έγινε το 2014, σε ηλικία 38 ετών, ο νεότερος ηγέτης του Βελγίου από το 1841. Σύμφωνα με όσους τον γνωρίζουν, ο Σαρλ Μισέλ είναι ρεαλιστής, αυστηρός και σύνθετος ως προσωπικότητα. «Η ικανότητά του να διατηρεί την ψυχραιμία του μπορεί να είναι το μεγαλύτερο προτέρημά του, πέραν του ότι είναι σκληρός εργάτης», επισημαίνει στο Politico Καρλ Δεβός, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης.
«Ο Μισέλ είναι σε θέση να παραμείνει ήρεμος ακόμη και σε μια αγχωτική κατάσταση και είναι σε θέση να σκεφτεί μακροπρόθεσμα», έχει πει γι’ αυτόν ο Γκι Φέρχοφστατ, επικεφαλής των Φιλελεύθερων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πρώην Πρωθυπουργός του Βελγίου. «Αυτές οι δύο ιδιότητες είναι χρυσός στην πολιτική», είχε τονίσει.
Το πάθος του για την πολιτική φάνηκε σε μικρή ηλικία, όταν άρχισε να συνοδεύει τον πατέρα του στις πολιτικές συναντήσεις. Απηύθυνε την πρώτη του δημόσια ομιλία σε ηλικία 12 ετών και απολάμβανε να διανέμει πολιτικές αφίσες και φυλλάδια. Ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία στα 16 του χρόνια όταν έγινε μέλος των Νέων Φιλελευθέρων της Ζοντόν, όπου ο πατέρας του ήταν Δήμαρχος από το 1983. Τον Δεκέμβριο του 2018, ο Μισέλ παραιτήθηκε καθώς η κυβέρνησή του δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής.
Ο Ισπανός Ζοζέπ Μπορέλ, ηλικίας 72 ετών, ο οποίος επελέγη σήμερα για τη θέση του Ύπατου Εκπροσώπου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιστρέφει στην πρώτη γραμμή της ευρωπαϊκής σκηνής, όπου είχε αναπηδήσει πριν από 15 χρόνια αναλαμβάνοντας την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η υποψηφιότητα αυτή στις Βρυξέλλες αποτελεί καταξίωση για τον Σοσιαλιστή με τη λευκή κόμη που είχε προσυπογράψει την επιστροφή του στα πολιτικά πράγματα τον περασμένο χρόνο, κατακτώντας τον θώκο του Υπουργείου Εξωτερικών στην σοσιαλιστική κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ έπειτα από πολλά χρόνια μακριά από την πολιτική.
Ο Μπορέλ υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος τους τελευταίους μήνες στο θέμα της Βενεζουέλας, ενώ εμφανίστηκε συχνά επικριτικός προς τη διοίκηση του Ντόναλντ Τραμπ, την οποία κατηγορούσε μεταξύ άλλων ότι υποδύεται τον «κάουμποϊ» στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Ο Ισπανός πολιτικός μπορεί κάποιες φορές να θεωρείται και οξύθυμος, όπως τον Μάρτιο, όταν διέκοψε, οργισμένος, τη συνέντευξη που παραχωρούσε σε γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο όταν του τέθηκε το ερώτημα της ανεξαρτησίας της ισπανικής δικαιοσύνης στο καταλανικό ζήτημα.
Τοποθετούμενος στην αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο Ζοζέπ Μπορέλ είχε προκαλέσει αίσθηση τον Απρίλιο του 1998, όταν ορίστηκε υποψήφιος για την προεδρία της κυβέρνησης στις βουλευτικές εκλογές του 2000 με τη στήριξη της βάσης, την οποία είχε γοητεύσει με τον χαρισματικό χαρακτήρα του. Η άνοδος αυτή θα είχε μικρή διάρκεια, αφότου τον Μάιο του 1999 αναγκάστηκε να αποσύρει την υποψηφιότητά του, αφού επλήγη από ένα σκάνδαλο φορολογικής απάτης με την εμπλοκή δύο πρώην συνεργατών του στη γενική γραμματεία του υπουργείου Οικονομικών, μια θέση που του ανέθεσε ο Πρωθυπουργός Φελίπε Γκονθάλεθ το 1984 προτού αναλάβει το 1991 το Υπουργείο Μεταφορών και Δημοσίων Έργων.
Στη συνέχεια, ο Μπορέλ, λάτρης της πεζοπορίας, ανέλαβε Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 2004 έως το 2007.
Ένας Καταλανός, δριμύς πολέμιος της ανεξαρτησίας, ο Ζοζέπ Μπορέλ χαρακτηρίζεται τα τελευταία χρόνια από την αντίθεσή του στους αυτονομιστές στη γενέτειρά του, παίρνοντας τον λόγο στις διαδηλώσεις για την ενότητα της Ισπανίας στη Βαρκελώνη το 2017, τη χρονιά της απόπειρας απόσχισης της Καταλονίας.
Αφού εισήλθε στην ισπανική κυβέρνηση, συνέστησε μια γραμματεία που επιφορτίστηκε με την προάσπιση της φήμης της Ισπανίας ενώπιον των Καταλανών αυτονομιστών, τους οποίους κατηγορούσε ότι «διεξήγαγαν μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης». Ο διορισμός του στην ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών δεν έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους αυτονομιστές, ο πρώην Πρόεδρος των οποίων Κάρλες Πουτζδεμόν τον κατηγόρησε ότι τροφοδοτεί «το μίσος» των Καταλανών.
Γεννηθείς στις 24 Απριλίου του 1947 σε ένα μικρό χωριό των καταλανικών Πυρηναίων, το Πόμπλα δε Σεγκούρ, ο Ζουζέπ Μπορέλ είναι γιος ενός αρτοποιού και συνήθιζε να συνοδεύει τον πατέρα του στη διανομή του ψωμιού στα χωριά με τη βοήθεια ενός γαϊδάρου. Ο ίδιος είχε εξαιρετικές σπουδές σε ποικίλους τομείς. Έπειτα από έναν κύκλο σπουδών αεροναυτικής μηχανικής στη Μαδρίτη, πήρε μάστερ στο Στάνφορντ στις ΗΠΑ, ένα μάστερ στο γαλλικό ινστιτούτο Πετρελαίου και ένα ντοκτορά στις Οικονομικές Επιστήμες. Πατέρας δύο παιδιών, από τον πρώτο γάμο του με μια Γαλλίδα που είχε γνωρίσει ενώ εργαζόταν σε ένα κιμπούτζ στο Ισραήλ, ο Μπορέλ είναι ζευγάρι εδώ και 20 χρόνια με την πρώην Υπουργό και νυν Πρόεδρο του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ισπανίας, Κριστίνα Ναρμπόνα.
Εάν η γαλλογερμανική συμφωνία προχωρήσει, η Κριστίν Λαγκάρντ θα είναι η πρώτη Πρόεδρος της ΕΚΤ που δεν είναι επαγγελματίας οικονομολόγος και η δεύτερη Γαλλίδα υπήκοος που ηγείται του ιδρύματος με έδρα τη Φρανκφούρτη. Προτού αναλάβει επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η Κριστίν Λαγκάρντ ήταν η πρώτη γυναίκα που διετέλεσε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας.
Το όνομά της είναι Κριστίν Λαλουέτ, γεννήθηκε το 1956 σε προάστιο του Παρισιού και σπούδασε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Γαλλία. Το 1974 αποφοίτησε από το σχολείο Holton-Arms School, στο Μέριλαντ, κι έπειτα σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Παρί Ουέστ Ναντέρ λα Ντεφάνς στο Παρίσι. Το 1981, ξεκίνησε να εργάζεται ως δικηγόρος στο Παρίσι και γρήγορα έγινε μέλος του δικηγορικού γαλλικού γραφείου Baker & McKenzie, το οποίο αποτελεί ένα από τα κορυφαία δικηγορικά γραφεία παγκοσμίως. Το 1987 έγινε μέτοχος στο συγκεκριμένο γραφείο και το 1999 Διευθύνων Σύμβουλος.
Το 2004, ο Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ της απένειμε το μετάλλιο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής. Το 2006 το περιοδικό Forbes την κατέταξε στην 30ή θέση ανάμεσα στις πιο ισχυρές γυναίκες στον κόσμο και τον επόμενο χρόνο ανέβηκε στη δωδέκατη θέση, στην τρίτη θέση στην Ευρώπη και στη δεύτερη θέση στην Γαλλία. Το περιοδικό «Time» το 2009 και το 2010 τη συμπεριέλαβε στην ετήσια έκδοσή του με τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους στον κόσμο.
Επικεφαλής του ΔΝΤ, ορίστηκε τον Ιούλιο του 2011, όταν ο Ντομινίκ Στρος Καν παραιτήθηκε, αφότου κατηγορήθηκε για απόπειρα βιασμού εναντίον καμαριέρας στο ξενοδοχείο Κάρλτον της Νέας Υόρκης. Το 2016, η Λαγκάρντ κρίθηκε ένοχη από τη γαλλική Δικαιοσύνη για την υπόθεση Ταπί. Η επικεφαλής του ΔΝΤ καταδικάστηκε για αμέλεια, χωρίς ωστόσο να της επιβληθεί ποινή φυλάκισης.
Οι αντιδράσεις
«Βαθιά απογοητευτική» χαρακτηρίζει η επικεφαλής της ομάδας των Σοσιαδημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, Ιράτκε Γκαρσία, εκ μέρους των επικεφαλής των εθνικών αποστολών του κόμματος, την πρόταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να αναλάβει τη θέση της Προέδρου της Επιτροπής η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Η ομάδα μας έμεινε πιστή στην υπεράσπιση της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και τη διαδικασία του κορυφαίου υποψήφιου ή spitzenkandidat και δε θέλουμε να πεθάνει» είπε, σημειώνοντας ότι είναι «απαράδεκτο ότι οι εκπρόσωποι των λαϊκιστικών κυβερνήσεων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απέρριψαν τον καλύτερο υποψήφιο μόνο γιατί υπερασπίστηκε το κράτος δικαίου και τις κοινές Ευρωπαϊκές μας αρχές».
ΑΝΤ1 CY/ΑΜΠΕ/Reuters
«The New Daily Mail»
Newsroom
