Δίχως άλλο, επικυρώνει την αντίληψη που πολλοί πολίτες έχουν για την απαξίωση του Κοινοβουλίου. Οι θέσεις και ο λόγος που αρθρώνει στη συνέχεια, όμως, είναι πιο μετριοπαθής και εκ των πραγμάτων επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει το περιεχόμενο της σύγχρονης Κεντροαριστεράς. Ενώ βάζει στο επίκεντρο της προβληματικής του το ειδοποιό για την Αριστερά στοιχείο των κοινωνικών ανισοτήτων, εντούτοις δείχνει ξεκάθαρα ότι απέχει από συνήθεις για τον χώρο πρακτικές που εν πολλοίς ακολούθησε στην περίοδο της πρώτης ανόδου του στην πρωθυπουργία. Επιχειρεί να συνδυάσει την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων με την αποτελεσματικότητα (άσπρος γάτος, μαύρος γάτος, το θέμα είναι να τρώει ποντίκια) και επικαλείται τον πατριωτισμό των ελίτ (πατριωτικός φόρος) που δεν εντάσσονται στην εννοιολογία της Αριστεράς.
Το νέο προφίλ
Με την «Ιθάκη» δημιούργησε ένα πολιτικό γεγονός διαρκείας, το οποίο εκτυλίσσεται με διαφορετικά επεισόδια και κάθε φορά προκαλεί νέους κυματισμούς. Με το βιβλίο, ο Αλέξης Τσίπρας συστήνεται σε ένα νέο κοινό των μικρότερων ηλικιών και επανασυστήνεται στους παλαιότερους που τον γνώρισαν στην περίοδο 2012-2019. Πλάθει ένα διαφορετικό προφίλ για τον εαυτό του, που είναι ένας συνδυασμός ρήξης με το παρελθόν του και αποκήρυξης αρνητικών πλευρών και συνέχειας στο όραμα για την αναζήτησή της «Ιθάκης», που είναι πάντα μία πιο δίκαιη κοινωνία. Σε κάθε περίπτωση, θέλησε να καθαρίσει τις εκκρεμότητες με το παρελθόν, καθαρίζοντας την εικόνα του από τα σκουπίδια της προπαγάνδας των αντιπάλων, προκειμένου να δημιουργήσει εδραία βάση για το νέο άλμα του στο μέλλον. Αμφιλεγόμενη είναι η πράξη του να απαλλαγεί από το κομματικό παρελθόν απαξιώνοντας προσωπικά συνεργάτες που ο ίδιος είχε επιλέξει.
Η επόμενη μέρα
Ανεξαρτήτως προθέσεων, η προοπτική ίδρυσης νέου Κόμματος εντείνει τον κατακερματισμό του χώρου, μειώνοντας την απήχηση των Κομμάτων της Κεντροαριστεράς και διαμορφώνοντας ένα κοινό σε αναμονή της δημιουργίας Κόμματος. Το στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα είναι να δημιουργήσει μία δυναμική που θα υπερβεί το σημερινό τέλμα της ευρύτερης Κεντροαριστεράς. Αν και έχει το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, ανατρέχει στους συμβολισμούς της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης που ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ το 1974. Η επιτυχία του εγχειρήματος, σε κάθε περίπτωση, είναι ζητούμενο και όχι δεδομένο. Πολύ περισσότερο που, όπως όλα δείχνουν, εκτός από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έχει να αντιμετωπίσει το ανταγωνιστικό εγχείρημα της Μαρίας Καρυστιανού.
naftemporiki.gr
«The New Daily Mail»
Newsroom
