Μάλλον έχει ασθενή μνήμη. Ήταν κι άλλα καλοκαίρια, που δεν πετούσαν περιστέρια. Στη ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, σε 11 εβδομάδες, πραγματοποιήθηκαν 2.300 αεροπορικές επιδρομές με τη χρήση 1.150 μαχητικών, βομβαρδίστηκαν 25.000 κτίρια, 14 Αεροδρόμια, 2 διυλιστήρια, το 1/3 των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, Σχολεία, Νοσοκομεία, Μοναστήρια, γέφυρες έως και νεκροταφεία. Ήταν η πρώτη πολεμική επιχείρηση της Συμμαχίας χωρίς προηγούμενη εντολή του ΟΗΕ, όπως και η πρώτη στην οποία συμμετείχαν Γερμανοί στρατιώτες.
Αλλά και πιο πριν, κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ κατά των Σέρβων της Βοσνίας, το 1995, ο Ρώσος Πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν δήλωσε: «Αυτό είναι το πρώτο σημάδι του τι θα μπορούσε να συμβεί, όταν το ΝΑΤΟ φτάσει μέχρι τα σύνορα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο πόλεμος θα μπορούσε να ξεσπάσει σε ολόκληρη την Ευρώπη».
Σε όλη δεν έσκασε, αλλά κι άλλα καλοκαίρια κινήσαν σεφέρια. Η εισβολή της Ρωσίας στη Γεωργία, τον Αύγουστο του 2008, δεν θα έπρεπε να είχε διαλύσει κάθε αμφιβολία σχετικά με την αποφασιστικότητα του Πούτιν να εμποδίσει τη Γεωργία και την Ουκρανία να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ;
Η Ευρώπη κατάπιε κι άλλους σκαντζόχοιρους, αλλά τούτη η λιτανεία του φόβου, ότι η ευρωπαϊκή ασφάλεια απειλείται από τη Ρωσία, είναι σημαία ευκαιρίας. Για την αμυντική βιομηχανία, για την πολεμική οικονομία. Χωρίς εξωτερικό εχθρό, η συζήτηση για τ’ άρματα είναι στενή. Φαρδαίνουν τα παντελόνια με 800 δισ. Καταλαβαινόμαστε. Του Ρώσου το βιολί φοβόμαστε; Μάλλον πιο πολύ ότι με αυτές τις ηγεσίες πορευόμαστε.
naftemporiki.gr
«The New Daily Mail»
Newsroom
