Η WSJ διευκρινίζει πως αυτά είναι δύο από τα πέντε σενάρια στα οποία αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Κομισιόν για το πώς μπορεί να διαμορφωθεί η Ε.Ε. το 2025. Η διάλυση της Ε.Ε., πάντως, δεν ήταν μεταξύ αυτών των σεναρίων. Ωστόσο με πολλές κυβερνήσεις να διστάζουν να μεταβιβάσουν περισσότερες εξουσίες στις Βρυξέλλες, οι κορυφαίοι πολιτικοί έχουν αρχίσει και πάλι να συζητούν για μια «Ευρώπη πολλών ταχυτήτων», αναφέρει το δημοσίευμα. Αυτό σημαίνει ότι κάποιες χώρες θα προχωρήσουν προς μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση σε όλα τα πεδία, αλλά θα αφήσουν στα υπόλοιπα μέλη την ελευθερία να διαλέξουν τους τομείς της πολιτικής στους οποίους θέλουν στενότερους δεσμούς.
Μια τέτοια προσέγγιση είχε στο παρελθόν απορριφθεί από τους φίλα προσκείμενους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίοι επιθυμούσαν να δουν το μπλοκ να πορεύεται προς πολιτική ένωση. Τώρα το σενάριο αυτό φαίνεται πως υποστηρίζεται ακόμη και από εδώ και χρόνια φεντεραλιστές, όπως ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. Ο επικεφαλής της Κομισιόν αναφέρθηκε, ακόμη, στην προοπτική οι χώρες να είναι ελεύθερες να μην συμμετέχουν σε περαιτέρω ολοκλήρωση, διατηρώντας ταυτόχρονα την επιλογή να δημιουργήσουν στενότερους δεσμούς με τα άλλα μέλη αργότερα. Ο Γιούνκερ υπερτόνισε τους τομείς της άμυνας, της ασφάλειας, της φορολογίας και των κοινωνικών ζητημάτων, ως σημεία στα οποία η γενική συναίνεση των 27 έχει αποδειχθεί σχεδόν αδύνατο να επιτευχθεί και «συνασπισμοί προθύμων» μπορεί να προκύψουν αντ’ αυτής.
Η εφημερίδα υπενθυμίζει πως η ιδέα να υπάρχουν διάφορες «τροχιές» χωρών στους κόλπους της Ε.Ε., βάσει της προθυμίας τους να μεταβιβάσουν κυριαρχία σε διάφορες πολιτικές, δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά ποτέ δεν έχει υιοθετηθεί. Η έκθεση του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ σηματοδοτεί μια μεταστροφή από την παράδοση και αντανακλά την όλο και πιο φανερή πραγματικότητα πως τα εθνικιστικά, ευρωσκεπτικιστικά κινήματα έχουν αναδιαμορφώσει τον πολιτικό διάλογο ενόψει επικείμενων εκλογών στην Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Στην προσπάθειά του να προσφέρει «τροφή για σκέψη» ενόψει της συνάντησης των 27 Ευρωπαϊκών ηγετών στη Ρώμη αυτό το μήνα, το κείμενο κάνει επίσης αναφορά και στο φεντεραλιστικό σενάριο, κατά το οποίο μεταξύ άλλων το μπλοκ δρα ως μονάδα στη διεθνή σκηνή.
Ο Γιούνκερ δεν υποστηρίζει κανένα από τα αυτά τα σενάρια, στην προσπάθειά του να επιτύχει μια ισορροπία μεταξύ κρατών όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, που παραδοσιακά υποστηρίζουν την ολοκλήρωση, και των πιο ευρωσκεπτικιστικών κυβερνήσεων στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη που θέλουν να δουν την εξουσία τους να επιστρέφει από τις Βρυξέλλες.
Επιπλέον, τα πέντε σενάρια αποφεύγουν οποιαδήποτε αλλαγή στις ευρωπαϊκές συνθήκες, κάτι που θα έπαιρνε χρόνια και για το οποίο καμία κυβέρνηση δεν έχει όρεξη.
Πάντως, διπλωμάτες που προετοιμάζονται για σύνοδο στη Ρώμη, αναμένουν να προκύψει μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, ως ο συμβιβασμός στον οποίο όλοι θα μπορούσαν να συμφωνήσουν, αρκεί να παραμείνει αόριστος. «Η ιστορία των τελευταίων ετών έχει δείξει ότι θα υπάρξει μια Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων και δεν θα συμμετάσχουν όλα τα μέλη στα ίδια στάδια ολοκλήρωσης», επεσήμανε τον περασμένο μήνα και η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ.
Ο οικοδεσπότης της συνόδου στην Ιταλία, ο πρωθυπουργός της χώρας, Πάολο Τζεντιλόνι, ενίσχυσε αυτό το μήνυμα υπογραμμίζοντας ότι «χρειαζόμαστε μια ευέλικτη ένωση, αναδιαμορφωμένη, ενωμένη, όπου διαφορετικές αποχρώσεις ολοκλήρωσης μπορούν να συνυπάρχουν επιτυχώς».
Ο Μαλτέζος ομόλογός του, Τζόζεφ Μούσκατ, ανέφερε την περασμένη εβδομάδα ότι: «Αν ο μοναδικός τρόπος να μείνουμε ενωμένοι είναι να μην κάνουμε τίποτα, τότε είναι καλύτερο να μην είμαστε τόσο ενωμένοι και να κάνουμε κάτι». Τα προβλήματα, ωστόσο, θα αρχίσουν μόλις οι ηγέτες αρχίσουν να καταπιάνονται με τις λεπτομέρειες. Η περίπτωση της μετανάστευσης αποτελεί ένα παράδειγμα, αφού η χρηματοδότηση από την Ε.Ε. θα μπορούσε να βασιστεί στην προθυμία των χωρών να φιλοξενήσουν πρόσφυγες, κάτι το οποίο η κεντρική και ανατολική Ευρώπη έχει αρνηθεί να κάνει.
«Η Ευρώπη πολλών ταχυτήτων είναι, επίσης, ένας τρόπος να ασκηθεί πίεση σε κάποιες χώρες να επανεξετάσουν το μπλοκάρισμα κάποιων πολιτικών, ιδιαίτερα τώρα που η Ε.Ε. πιέζεται από το Brexit και τον Τραμπ», συμπλήρωσε ο Γιάννης Εμμανουηλίδης του European Policy Center, ένα think tank με έδρα στις Βρυξέλλες. «Αυτή δεν είναι η αρχή του τέλους, αλλά είναι η συνειδητοποίηση πως δεν υπάρχει η ετοιμότητα για να γίνει ένα άλμα προς μεγάλη ολοκλήρωση», πρόσθεσε.
ΑΜΠΕ
''The New Daily Mail''
Newsroom
