H Eurostat μας λέει ότι ο μέσος μισθός στην Ελλάδα είναι ο προτελευταίος στην Ευρώπη κι απέχει πάνω από 20.000 ευρώ από τον μέσο ετήσιο μισθό στην Ε.Ε. Η ΓΣΕΕ μας λέει ότι 4 στα 10 νοικοκυριά δεν βγάζουν τον μήνα, και η Metron Analysis λέει πως 7 τους 10 νέους έως 45 ετών δεν κάνουν παιδιά διότι δεν το αντέχουν οικονομικά.
Ο Πρωθυπουργός μας τα είπε κάπως αλλιώς την Παρασκευή στη Βουλή, μας είπε, περίπου, ότι δεν είναι αυτό που νομίζουμε: Ότι από το 2019 έως σήμερα «η μέση αμοιβή στην οικονομία ενισχύθηκε κατά 28%», το κατά κεφαλήν εισόδημα, «αυτό είναι που έχει σημασία» είπε, ανέβηκε 11% και ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε συνολικά κατά 38% ξεπερνώντας τον πληθωρισμό.
Εν τέλει, μάταιος κόπος και μάταιη συζήτηση. Όταν συγκρούονται επιλεκτικά αριθμοί και στατιστικές χάνει σίγουρα η αλήθεια. Η οποία δεν μπορεί να έχει πολλές όψεις όταν 1,5 εκατομμύριο μισθωτοί στη χώρα αμείβονται με λιγότερα από 1.000 ευρώ καθαρά τον μήνα. Όταν ο ένας μισθός σε ένα ζευγάρι αυτών των μισθωτών πηγαίνει στη στέγαση και τα υπόλοιπα μετά βίας καλύπτουν λογαριασμούς και Σούπερ Μάρκετ. Όταν η μισθωτή εργασία δεν δίνει πια προοπτική καριέρας και ευημερίας αλλά μόνον τα στοιχειώδη της οριακής επιβίωσης.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση δεν βλέπουν αυτή την αλήθεια. Τo πρόβλημα είναι ότι έχουν επιλέξει να μην την βλέπουν. Διότι το αφήγημά τους απευθύνεται μόνον στο μεσο-ανώτερο ένα τρίτο της ελληνικής κοινωνίας. Σε εκείνους που, εάν πειστούν να φθάσουν στην κάλπη, μπορούν να δώσουν την εντολή ανανέωσης της εξουσίας. Οι υπόλοιποι απλώς δεν τους αφορούν…
naftemporiki.gr
«The New Daily Mail»
Newsroom


