Η Τουρκία προχωρά σε νέες κινήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, δείχνοντας αποφασισμένη να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή. Μετά τα τουρκολιβυκά μνημόνια, τα οποία η Ελλάδα καταγγέλλει ως παράνομα, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει, στις συναντήσεις Τουρκίας-Λιβύης εντάσσεται και η Ιταλία. Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο Τύπου της Λιβυκής Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, αναφέρεται ότι: «Η Σύνοδος θα ασχοληθεί με στρατηγικά ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής συνεργασίας και ανάπτυξης στην περιοχή της Μεσογείου, της ενίσχυσης της συνεργασίας στον ενεργειακό και πετρελαϊκό τομέα, καθώς και η παράτυπη μετανάστευση και της επίδρασής της στην περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα». Η Σύνοδος στην Κωνσταντινούπολη, αναφέρεται επίσης, «εντάσσεται στο πλαίσιο του συνεχιζόμενου συντονισμού μεταξύ Λιβύης, Τουρκίας και Ιταλίας, με στόχο την προώθηση κοινών προσεγγίσεων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των λαών της περιοχής και συμβάλλουν στη διατήρηση της διεθνούς σταθερότητας και συνεργασίας».
Στρατηγικά ζητήματα
Τουρκικές διπλωματικές πηγές αναφέρουν από την πλευρά τους ότι Ερντογάν, Μελόνι και Ντμπέιμπα θα συζητήσουν ένα ευρύ φάσμα στρατηγικών ζητημάτων. Σε αυτά συμπεριέλαβαν τις περιφερειακές εξελίξεις, την οικονομική συνεργασία, τις μεταναστευτικές ροές και την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων στη Μεσόγειο. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, «δεν βρίσκεται πίσω από τις μεταναστευτικές ροές από τη Λιβύη». Η Άγκυρα επίσης αναμένει την επικύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου από την Κυβέρνηση στην Ανατολική Λιβύη.
Αντιπολιτευτικά πυρά για την τριμερή Λιβύης - Ιταλίας - Τουρκίας: «Νέα διπλωματική ήττα Μητσοτάκη»
Βολές κατά της Κυβέρνησης εξαπολύει η Αντιπολίτευση για την τριμερή Λιβύης - Ιταλίας - Τουρκίας, στην Κωνσταντινούπολη, υπογραμμίζοντας πως αποτελεί μια ακόμη διπλωματική ήττα της Κυβέρνησης. «Η σημερινή τριμερής διάσκεψη Λιβύης - Ιταλίας - Τουρκίας, στην Κωνσταντινούπολη, αποτελεί μία νέα διπλωματική ήττα για τη διεθνώς περιθωριοποιημένη κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία κινείται χωρίς συνεκτική εθνική στρατηγική και έχει περιοριστεί στον ρόλο του απλού παρατηρητή των εξελίξεων», τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία.
Ακολούθως προσθέτει ότι: «Μόλις τον Μάιο, όταν και συνάντησε την Πρωθυπουργό της Ιταλίας, ο κ. Μητσοτάκης επαίρονταν ότι ''είχαμε την ευκαιρία να συντονίσουμε τον βηματισμό μας σε πολλά επίπεδα, στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις, την παράνομη μετανάστευση, την ενέργεια και την κλιματική κρίση''. Η διάψευση είναι για ακόμη μία φορά ηχηρή, τόσο από τις διευρυμένες τουρκικές επενδύσεις στην ιταλική αμυντική βιομηχανία, όσο και από το γεγονός ότι και για το Λιβυκό και το μεταναστευτικό, η Ιταλία συνεννοείται απευθείας με την Τουρκία και τη μεταβατική Κυβέρνηση της Λιβύης, αφήνοντας εκ νέου εκτός του κάδρου των εξελίξεων την ελληνική Κυβέρνηση». «Δυστυχώς, η άνευ σοβαρού σχεδιασμού εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη, εγκατέλειψε τα πολυμερή και τριμερή περιφερειακά σχήματα συνεργασίας που με κόπο έχτισε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να κινηθεί στο δόγμα του «δεδομένου συμμάχου», χωρίς να διστάζει να απεμπολεί το γεωπολιτικό αποτύπωμά της, αναζητώντας πρωτοβουλίες και καθοδήγηση από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον. Αποτέλεσμα των λανθασμένων αυτών χειρισμών ήταν η διπλωματική απομόνωση της χώρας από τις περιφερειακές εξελίξεις και η ανάδειξη της Τουρκίας σε ρόλο ρυθμιστή των εξελίξεων στην περιοχή». Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καλεί την Κυβέρνηση «έστω και τώρα, να εκπονήσει μία εμπεριστατωμένη εθνική στρατηγική για τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και να κινητοποιηθεί επιτέλους διπλωματικά, προκειμένου η Ε.Ε. να επαναδραστηριοποιηθεί για την επίλυση του Λιβυκού, αλλά και για την υπογραφή συμφωνίας Ε.Ε. - Λιβύης για το μεταναστευτικό».
Την επαναδραστηριοποίηση και αναβίωση των τριμερών και τετραμερών που είχε ακολουθήσει η Ελλάδα στο παρελθόν, ζήτησε με δηλώσεις του ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Νικόλας Φαραντούρης. Στη σκιά στης «τριεθνούς» διάσκεψης που διοργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη με τη συμμετοχή Ιταλίας, Τουρκίας και Λιβύης, ο Ευρωβουλευτής υπογραμμίζει ότι «την περίοδο 2015-2019 η Ελλάδα ακολούθησε την μέθοδο των τριμερών και τετραμερών συνεργασιών για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων και την επίλυση ζητημάτων προλαμβάνοντας τετελεσμένα». Παράλληλα, επισημαίνει ότι «σήμερα που κυοφορούνται σημαντικές εξελίξεις στη Μεσόγειο και απειλούνται ζωτικά συμφέροντα της χώρας μας (Τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, συζητήσεις για οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Συρίας-Τουρκίας κλπ.), η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι απούσα από κρίσιμες περιφερειακές διεργασίες».
Σύμφωνα με τον Έλληνα Ευρωβουλευτή: «Η φιλοξενία της τριμερούς Συνόδου Κωνσταντινούπολης, μεταξύ Τουρκίας, Ιταλίας και της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης, συνιστά όχι μόνο ένα σημαντικό περιφερειακό γεγονός, αλλά και έναν ακόμη ηχηρό συναγερμό για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Τρεις χώρες που γεωγραφικά συνδέονται με την Ελλάδα, την αφήνουν εκτός από διαβουλεύσεις για ένα ευρύ φάσμα στρατηγικών θεμάτων που μας αφορούν και μας επηρεάζουν. Η τριμερής Τουρκίας-Ιταλίας-Λιβύης συνιστά στρατηγική περικύκλωση της Ελλάδας. Η Λιβύη παραμένει μία χώρα από την οποία προέρχονται άμεσες απειλές για την ελληνική κυριαρχία, μέσω του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου. Η Ιταλία, εταίρος και σύμμαχος, ενισχύει πλέον τη συνεργασία της με την τουρκική αμυντική βιομηχανία, ενώ η χώρα μας αποκλείεται από πρωτοβουλίες που άπτονται ζωτικών εθνικών μας συμφερόντων».
Ενόψει αυτών ο Νικόλας Φαραντούρης προτείνει «την άμεση επανάκαμψη της Ελλάδας με περιφερειακές πρωτοβουλίες, στη βάσει των σχημάτων περιφερειακής συνεργασίας της περιόδου 2015-2019, με τη συμμετοχή Ελλάδας και Κύπρου και άλλων ανά περίπτωση χωρών με στόχο την οικοδόμηση εμπιστοσύνης, τη συλλογική αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων και την κατοχύρωση ενός πλαισίου διεθνούς νομιμότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Μία τέτοια πρωτοβουλία θα έπρεπε να περιλαμβάνει την Αίγυπτο και τη Λιβύη με πρωτοβουλία της Ελλάδας και σε ρόλο διαμεσολαβητή και ρυθμιστή εκ μέρους της ΕΕ για καταβολή των ευρωπαϊκών κονδυλίων, μεταναστευτικό και παράνομο Τουρκο-λιβυκό σύμφωνο».
Ο κ. Φαραντούρης τονίζει επίσης «τον σημαντικό αντίκτυπο που είχαν στο παρελθόν περιφερειακές πρωτοβουλίες όπως η Διεθνής Διάσκεψη της Ρόδου για την Ασφάλεια και Σταθερότητα τον Σεπτέμβρη 2016 στην οποία συμμετείχαν 8 ευρωπαϊκά κράτη και 14 κράτη της Μεσογείου και του Κόλπου με στόχο την ανάπτυξη ενός συστήματος ασφάλειας για την Ανατολική Μεσόγειο και την εμπέδωση των εμπορικών δεσμών και των οικονομικών σχέσεων». «Σήμερα, η απουσία της χώρας μας από τις κρίσιμες περιφερειακές εξελίξεις στις οποίες συμμετέχουν όλοι οι υπόλοιποι γείτονές μας, συνιστά γεωπολιτική της υποβάθμιση λίγες μάλιστα μέρες μετά τις συναντήσεις Μητσοτάκη-Μελόνι στη Ρώμη και τις επισκέψεις Γεραπετρίτη στην Τρίπολη», καταλήγει ο κ. Φαραντούρης.
«Η σημερινή τριμερής συνάντηση Τουρκίας - Ιταλίας - Λιβύης στην Κωνσταντινούπολη, με φόντο συμφωνίες ενέργειας, ασφάλειας και γεωπολιτικής επιρροής, επιβεβαιώνει την πλήρη κατάρρευση της εξωτερικής πολιτικής της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας», επισημαίνει από την πλευρά του το Κίνημα Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με το Κόμμα που ηγείται ο Στέφανος Κασσελάκης: «Η ''φίλη΄΄ του Κ. Μητσοτάκη Τζόρτζια Μελόνι, την οποία η Κυβέρνηση επαινούσε ως υπόδειγμα τεκμήριο διεθνούς επιρροής (''Δεν ήταν μια τυπική διπλωματική συνάντηση, αλλά μια πραγματική ευκαιρία να συντονίσουμε τα βήματά μας σε πολλαπλά επίπεδα, με μεράκι'', είχε πει ο κ. Μητσοτάκης μετά τη συνάντησή τους), προσγειώνει την Αθήνα στην απτή πραγματικότητα: Μόνη, απούσα και απαξιωμένη. Τα ελληνικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο παρακάμπτονται από όλους, καθώς δεν υπάρχει εθνική στρατηγική. Ενώ η Τουρκία προωθεί ενεργειακές και αμυντικές συμφωνίες με Λιβύη και Ιταλία, η Ελλάδα παραμένει θεατής, και ο Πρωθυπουργός απών, όπως πάντα όταν τα πράγματα δυσκολεύουν».
Προσθέτει δε, «Η εξωτερική πολιτική των επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων, των φωτογραφιών στις συνόδους και των ''στενών φίλων'' που τελικά στηρίζουν την Άγκυρα, καταρρέει με πάταγο. Το τίμημα είναι βαρύ για τη γεωπολιτική θέση και ισχύ της χώρας».
«Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από Κυβερνήσεις που επενδύουν στην αυταπάτη. Έχει ανάγκη από σοβαρή, πολυεπίπεδη και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, με σταθερές συμμαχίες, πραγματική στρατηγική και ενεργή παρουσία στα πεδία που κρίνεται το αύριο της περιοχής. Ας δούμε την αλήθεια κατάματα: Δεν εμπνέουμε σεβασμό ούτε καν στους ''Συμμάχους'' μας. Κι αυτό αλλάζει μόνο με πολιτική αλλαγή».
ΑΜΠΕ
«The New Daily Mail»
Newsroom
