Οι διασταυρωμένες πληροφορίες από το Παρίσι έκαναν λόγο για άβολο κλίμα στις συναντήσεις, κάτι που φέρεται να είπε και ο κ. Μητσοτάκης στους συμβούλους του, στις οποίες τα θέματα που αφορούν την ελληνική πλευρά έμειναν σε δεύτερο πλάνο. Κανένας λόγος για πρωτογενή πλεονάσματα και υποτιθέμενη γαλλική στήριξη στην επιδίωξη για μείωσή τους. Να σημειωθεί ότι μόλις χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ. Πέτσας έσπευσε να επαναλάβει ότι το θέμα θα προωθηθεί μετά το 2020, αφού προηγουμένως η κυβέρνηση δώσει δείγμα γραφής με τις μεταρρυθμίσεις.
Επενδύσεις που ενδιαφέρουν τη γαλλική πλευρά, το φυσικό αέριο στην Κύπρο και οι κινήσεις της Τουρκίας, ήταν στους βασικούς άξονες. Πάνω, όμως, απ’ όλα η εικόνα που ήθελε να βγάλει προς τα έξω ο κ. Μακρόν: Με τη Γερμανία να αντιμετωπίζει προβλήματα, η Γαλλία θα πρέπει να είναι το κέντρο των αποφάσεων. Η Γαλλία ρίχνει γέφυρες στην Ανατολική Ευρώπη, προτείνει ολοκλήρωση (integration) της Ε.Ε., σε αντίθεση με τη Γερμανία και, υποστηρίζει αξιωματούχους της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας για υψηλές θέσεις σε Ε.Ε. και ΔΝΤ. Η φιλοδοξία του κ. Μακρόν είναι να δημιουργήσει το δικό του «κέντρο αποφάσεων», που θα έχει καθολική επιρροή στη «δεύτερη ζώνη» της Ε.Ε., στην Ανατολική και ΝΑ Ευρώπη. Οι σύμβουλοί του μάλιστα δεν κρύβουν τη φιλοδοξία αυτή, αν και η Γερμανία δεν έχει ακόμα «απαντήσει». Έτσι δημιουργήθηκε το πεδίο κατά την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού, ο οποίος όμως έπρεπε να γνωρίζει πριν την άφιξή του στο Παρίσι για το πώς σκόπευε να κινηθεί ο κ. Μακρόν.
Στην Ε.Ε. και την Κομισιόν υπάρχει ενόχληση για τον χείμαρρο των εξαγγελιών, τη συζήτηση για μείωση του στόχου των πλεονασμάτων, αλλά και τις φιλόδοξες εκτιμήσεις που μιλούν για «μαγικές» λύσεις που θα εκτοξεύσουν τη χώρα σε ρυθμούς ανάπτυξης 4% του ΑΕΠ. Υπάρχει επίσης ενόχληση για διαρροές ότι μετά από συναντήσεις του Πρωθυπουργού με ξένους παράγοντες, ότι στηρίζουν τη μείωση των πλεονασμάτων κ.λπ. Γι’ αυτό και όταν ο κ. Μητσοτάκης συνάντησε πριν λίγες εβδομάδες τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών, ο κ. Λεμέρ ανάρτησε αμέσως μετά ένα tweet ότι η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τα ευρωπαϊκά θέματα και μόνο. Ηθελε, σύμφωνα με συνεργάτες του, να προλάβει οποιαδήποτε διαρροή που αφορούσε την δημοσιονομική πολιτική.
Τόσο η Κομισιόν όσο και η Ε.Ε. έχουν διαμηνύσει στην ελληνική πλευρά ότι δεν πρόκειται να συζητήσουν τίποτα από πλευράς στόχων πριν τον Φεβρουάριο του 2020, όταν θα κλείσει ταμειακά ο προϋπολογισμός του 2019 και θα έχει ήδη κατατεθεί αυτός του 2020. Από την Κομισιόν αναφέρουν ότι για το 2019 δεν αναμένουν απόκλιση στους στόχους, εκτιμούν, όμως, ότι αυτό θα συμβεί το 2020 και περιμένουν να δουν τα αντίμετρα στα οποία έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση. Με άλλα λόγια και αυτή η κυβέρνηση πρέπει πρώτα να δώσει απτά δείγματα γραφής.
Η Κομισιόν έστειλε στα μέσα Ιουλίου επιστολή στην ελληνική κυβέρνηση ότι παρατείνεται για έξι μήνες το πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας. Ο Χ. Σταϊκούρας έστειλε απαντητική επιστολή στην Κομισιόν στην οποία δεσμεύθηκε ότι η Ελλάδα θα ακολουθήσει πιστά τους στόχους, δεν διατύπωσε άμεσα αίτημα μείωσης του στόχου για τα πλεονάσματα και περιέγραψε το αναπτυξιακό πρόγραμμα της κυβέρνησης, που όμως δεν ποσοτικοποιείται προς το παρόν.
Για τις δηλώσεις που έρχονται σε αντίθεση με την επιστολή Σταϊκούρα, οι Βρυξέλλες κλείνουν το μάτι λέγοντας «scripta manent, verba volent» (τα γραπτά μένουν, τα λόγια πετούν).
Σε κάθε περίπτωση, οι δύσκολες συναντήσεις για τον Έλληνα Πρωθυπουργό είναι μπροστά και αφορούν αυτές με Mέρκελ και Ρούτε. Aπό τις 13 Αυγούστου το Euro2day.gr είχε γράψει για τη σκληρή ατζέντα της κ. Mέρκελ, με τα πέντε σημεία που θα πρέπει να συμφωνήσει ο κ. Μητσοτάκης. Το ρεπορτάζ επιβεβαιώθηκε με διαρροή του Βερολίνου στον γερμανικό Τύπο χθες. Πανομοιότυπη ατζέντα θα έχει και ο Ολλανδός Πρωθυπουργός M. Ρούτε.
Με άλλα λόγια, η Ε.Ε. δεν πρόκειται να κάνει χάρες, ούτε είναι διατεθειμένη να μπαίνει σε μακρόσυρτες συζητήσεις για τα δημοσιονομικά, καθώς οδεύουμε σε μια δύσκολη εποχή παγκόσμιας επιβράδυνσης, με ορατά τα σημάδια ύφεσης. Στην Ε.Ε. αναμένουν αγωνιωδώς το επόμενο πακέτο τόνωσης της ΕΚΤ τον Σεπτέμβριο, όμως, η κατάσταση είναι δύσκολη.
Και ενώ Mέρκελ και Mακρόν κατάφεραν προς το παρόν να πείσουν(;) τον Αμερικανό Πρόεδρο να μην επιβάλει δασμούς σε προϊόντα της Ε.Ε., το χρίσμα του 2020 μπορεί να ανατρέψει τη δέσμευση του κ. Tραμπ κατά τον Νοέμβριο.
Το χαλί για το προσφυγικό και τα επενδυτικά συμφέροντα γαλλικών, γερμανικών και ολλανδικών συμφερόντων είχε στρωθεί από την προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση. Γι’ αυτό τον λόγο και οι εταίροι περιμένουν ανάλογη στάση και από τον κ. Μητοστάκη. Η αποστολή είναι δύσκολη, δεδομένου, ότι η προηγούμενη κυβέρνηση πέρασε δύσκολα μέτρα, τόσο σε ό,τι αφορά την οικονομία, όσο και την πολιτική (Πρέσπες), παρά τις σφοδρές αντιδράσεις. Οι εταίροι δεν περιορίζονται στις καθημερινές αποδελτιώσεις για να καταλάβουν τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, αλλά χρησιμοποιούν τους δικούς τους μηχανισμούς.
Να σημειωθεί, τέλος, ότι η συνάντηση των G7 στη Γαλλία δεν θεωρήθηκε επιτυχημένη. Οι ηγέτες είπαν τους παράλληλους μονολόγους τους, τα «βρήκαν» στον Αμαζόνιο και από εκεί και πέρα τίποτα. Μόνο η δυσφορία Τραμπ για την πρόσκληση του Ιρανού ΥΠΕΞ στη σύνοδο, χωρίς πρώτα να υπάρχει ομοφωνία από τους ηγέτες για την πρωτοβουλία Mακρόν.
Euro2Day/Αγγελική Παπαμιλτιάδου/Βρυξέλλες, ανταπόκριση
«The New Daily Mail»
Newsroom
