Πάρα τους δραματικούς τόνους του Προέδρου του Eurogroup Μάριο Σεντένο, το Eurogroup κατέληξε σε αυτό που οι σκληροπυρηνικές χώρες είχαν βάλει στο τραπέζι. Με άλλα λόγια δεν έγινε σχεδόν καμία διαπραγμάτευση. Για ακόμα μια φορά ασκήθηκαν πιέσεις στην χώρα που «επαναστάτησε», για να υποχωρήσει. Αυτή τη φορά ήταν η Ιταλία. Αν διαβάσει κάποιος τις θέσεις του Eurogroup της Τρίτης για τα μέτρα, θα διαπιστώσει ότι είναι αυτά που ανακοινώθηκαν χθες το βράδυ. Κι ας έλεγε χθες βράδυ ο Μ. Σεντένο ότι οι αρχικές προτάσεις ήταν πολύ μακριά από τις τελικές.
Το Eurogroup προτείνει ένα πακέτο μέτρων 540 δισεκατομμυρίων από δάνεια μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM), της Κομισιόν και της ΕΤΕπ. Σε συνδυασμό με την ΕΚΤ το πακέτο, κατά τον Πρόεδρο του Eurogroup, πρέπει να πείσει της αγορές ότι η Ευρωζώνη θωρακίζεται άμεσα, αφού αθροίζει πολλά τρισεκατομμύρια ευρώ.
Πώς φτάσαμε ως εδώ
Αρχικά, εννέα χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας απαιτούσαν την έκδοση κορονο-ομολόγου και στη συνέχεια ευρωομολόγου. Μετά την τελευταία Σύνοδο των ηγετών της Ε.Ε., έμεινε μόνη η Ιταλία να βάζει βέτο, να απαιτεί δηλαδή το ευρω-ομόλογο και πιστοληπτική γραμμή από τον ESM χωρίς όρους (conditionality). Τι πήρε τελικά και γιατί δεν την στήριξαν οι άλλες επτά χώρες, πλην της Ισπανίας; Η συζήτηση για το ευρω-ομόλογο δεν έγινε ποτέ επί της ουσίας μετά τα βέτο των Βορείων. Στο Eurogroup της Τρίτης η Ολλανδία, λειτουργώντας ως «λαγός», έθεσε δυο βέτο και για το ευρω-ομόλογο, αλλά και για τα άμεσα δάνεια χωρίς όρους, σπρώχνοντας όλο και περισσότερο την Ιταλία και την Ισπανία στην γωνία, καθώς δεν υπήρχε μεγάλη στήριξη από τις υπόλοιπες χώρες-αρχικούς συνοδοιπόρους.
Και εκεί που όλοι νόμιζαν ότι η Ιταλία θα έπαιρνε τουλάχιστον ένα δάνειο χωρίς δεσμεύσεις, η τελική απόφαση ήταν για πιστωτική γραμμή ECCL η οποία θα παρέχει χαμηλότοκο δάνειο στη Ρώμη και, όποια άλλη χώρα το ζητήσει, με τον όρο να μπορεί να αποδείξει ότι το δάνειο χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του κοροναιού. Η γραμμή ECCL έχει ένα καλό και ένα κακό. Οι όροι της δίνουν την δυνατότητα στο Δ.Σ. του ESM, τους Υπουργούς οικονομικών της Ευρωζώνης δηλαδή, να εξετάζουν εάν οι όροι του δανείου εκτελούνται. Εάν όχι τότε μπορεί να υπάρξει ή αναπροσαρμογή ή πιέσεις στην χώρα που κάνει χρήση της γραμμής να συνετιστεί.
Το καλό είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι δίνει την δυνατότητα στην ΕΚΤ να ξεκινήσει πρόγραμμα OMT το οποίο επιθυμούν οι αγορές. Βεβαίως και εδώ υπάρχει η παγίδα της απώλειας της κυριαρχίας (Sovereignty) μιας χώρας και, η Ρώμη ήδη έχει πει «όχι» σε αυτό.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, λάδι στη φωτιά έριξε ένα tweet του Ολλανδού Υπουργού Οικονομικών που ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η virtual συνέντευξη τύπου του Eurogroup, ξεκαθάρισε ότι αν κάποια χώρα χρειαστεί δανειακή υποστήριξη πέραν του κοροναιού τότε θα υπάρξει κανονικότατα… conditionality. «Economic support, but with conditions. That’s fair and reasonable» (οικονομική στήριξη αλλά με όρους. Αυτό είναι δίκαιο και λογικό), έγραψε.
Το σχέδιο Μάρσαλ του Γαλλογερμανικού άξονα
Η ουσία, όμως, δεν βρίσκεται στα άμεσα μέτρα, αλλά στα μεσοπρόθεσμα. Όπως είναι η διαδικασία, οι αποφάσεις του Eurogroup θα επιστρέψουν για την τελική διαπραγμάτευση ή επικύρωση στου Ηγέτες των χωρών μελών της Ε.Ε. Αυτοί θα αποφασίσουν και πως θα ξεδιπλώσουν τα νέα καινοτόμα εργαλεία για στήριξη των οικονομιών μετά την κρίση του κοροναιού. Διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι το Παρίσι και το Βερολίνο περίμεναν μέχρι την τελευταία στιγμή για να ρίξουν στο τραπέζι ένα σχέδιο με γαλλικό όνομα (Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης), αλλά γερμανική λογική (σχέδιο Μάρσαλ)
Σε αυτό το νέο εργαλείο αναφέρθηκε ήδη η Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ σε δηλώσεις της πριν ξεκινήσει το Eurogroup. Σε ανύποπτο χρόνο αναφέρθηκε και η Γερμανίδα Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα Βον Ντερ Λαιεν που πρότεινε ο 7ετής προϋπολογισμός της Ε.Ε. να μετατραπεί σε ένα σχέδιο Μάρσαλ. Η δήλωση της πέρασε «στα ψιλά», όμως τώρα αναμένεται να επανέλθει στο προσκήνιο, καθώς φαίνεται πως συμπλέει με την λογική της κ. Μέρκελ. Ανώτατος αξιωματούχος της Κομισιόν ανέφερε ότι η πρόταση αυτή ήδη εκπονείται από την Επιτροπή. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τους όρους και τις προϋποθέσεις ενός τέτοιου σχεδίου, καθώς είναι κοινό μυστικό ότι αρκετές χώρες της Ε.Ε. θα χρειαστούν δισεκατομμύρια για να αναστυλώσουν τις οικονομίες τους συνεπώς θα χρειαστεί να κάνουν χρήση των έκτακτων και μεσοπρόθεσμων εργαλείων.
Την ώρα που το Eurogroup «διαπραγματευόταν» η Fed από την άλλη πλευρά του ατλαντικού ανακοίνωνε έξτρα δάνεια ύψους 2,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η Πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ μιλούσε για «κατακλυσμικά γεγονότα» που θα ακολουθήσουν. Οι αγορές αναμένεται να γυρίσουν και πάλι προς την ΕΚΤ για νέες εξαγγελίες την στιγμή που οι ηγέτες της Ε.Ε. θα κληθούν να οριστικοποιήσουν τα μεσοπρόθεσμα εργαλεία. Το ερώτημα που εξακολουθεί να πλανάται στον αέρα είναι τί θα γίνει σε περίπτωση που κάποιες χώρες ανακάμψουν γρηγορότερα από κάποιες άλλες και «δουν» τις επιπτώσεις της κρίσης ως «ευκαιρία» για να επεκταθούν και, να αγοράσουν σε τιμές distress σε χώρες που έχουν χτυπηθεί πολύ. Με την δικαιολογία βέβαια της αλληλεγγύης και της οικονομικής στήριξης…
euro2day.gr
«The New Daily Mail»
Newsroom
