Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, το οποίο θα κατατεθεί το αμέσως επόμενο διάστημα προς ψήφιση στη Βουλή, οι πορείες που έχουν περιορισμένους σε αριθμό διαδηλωτές θα πραγματοποιούνται σε μέρος του οδοστρώματος ή θα ακολουθούν εναλλακτική διαδρομή. Επίσης θα καθορίζεται «οργανωτής» της διαδήλωσης, ο οποίος θα έχει και αστικές ευθύνες για τυχόν ζημιές. Καθιερώνεται ο θεσμός του Αστυνομικού διαμεσολαβητή και θεσμοθετείται ειδική ψηφιακή πλατφόρμα που θα παρέχει σε πραγματικό χρόνο ενημέρωση στους πολίτες γι τις πορείες και τις σχετικές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.
Τέλος, σύμφωνα με την «Καθημερινή της Κυριακής» το νομοσχέδιο προβλέπει ως ιδιώνυμο αδίκημα τη συμμετοχή σε διαδήλωση που έχει απαγορευτεί νομίμως από την Αστυνομία, αλλά και την «παρεμπόδιση διεξαγωγής συνάθροισης με τέλεση βιαιοπραγιών και την παρείσφρηση ατόμων σε αυτήν με σκοπό να αλλοιώσουν με βιαιοπραγίες τον ειρηνικό χαρακτήρα της».
Σ.Σ.
Ημέρες «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» φέρνει στο νου ο παραπάνω νόμος. Πριν όμως εξετάσει κανείς τις κατασταλτικές διατάξεις που περιέχει το Ελληνικό Σύνταγμα πρέπει να έχει κατά νου ότι η ελευθερία της γνώμης αποτελεί μια από τις βασικότερες ελευθερίες του ατόμου. Είναι θεμελιώδους σημασίας για κάθε άτομο να δύναται να εκφράσει την άποψή του για οιοδήποτε ζήτημα ελεύθερα και οποτεδήποτε, όπως αναφέρει και το Άρθρο 11 του Συντάγματος.
Σημειωτέον ότι Ειδικό νόμο περί συναθροίσεων εξέδωσε για πρώτη φορά η δικτατορία της 21ης Απριλίου του 1967. Πρόκειται για το νομοθετικό διάταγμα 794/1971 «περί δημοσίων συναθροίσεων», το οποίο ανέφερε τα εξής:
«1. Γνωστοποιηθείσης κατά το άρθρον 3 παράγραφοι 4 και 5 του παρόντος δημοσίας συναθροίσεως εν υπαίθρω, η αστυνομική Αρχή δύναται να απαγορεύση ταύτην, εάν ήθελε κρίνει, μετ' έρευναν, ότι εκ της πραγματοποιήσεως αυτής επίκειται κίνδυνος διά την δημοσίαν τάξιν και ασφάλειαν, μη δυνάμενος να αποτραπή δι' ηπιωτέρων αστυνομικών μέτρων.
2. Αρμοδία διά την απαγόρευσιν δημοσίας συναθροίσεως εν υπαίθρω είναι η αστυνομική Αρχή του τόπου, εν ως αύτη μέλλει να πραγματοποιηθή.
3. Η απόφασις περί απαγορεύσεως δημοσίας συναθροίσεως εν υπαίθρω δέον να περιέχη τους λόγους τους δικαιολογούντας, κατά την κρίσιν του εκδόντος ταύτην, τον επικείμενον κίνδυνον της δημοσίας τάξεως και ασφαλείας και την αδυναμίαν αποτροπής αυτού δι' άλλων ηπιωτέρων της απαγορεύσεως μέτρων».
Τοιαύτα δια την ιστορίαν...
«The New Daily Mail»
Newsroom