Χαιρετίζω τη Θεσσαλονίκη των αγώνων, του εργατικού κινήματος, της Federation, του Μάη του '36. Τη Θεσσαλονίκη του πολιτισμού, των ποιητών, της λογοτεχνίας, των μουσικών, που αντιστέκεται στο σκοταδισμό και στην αντίδραση. Τη Θεσσαλονίκη του Νικηφορίδη, του Τσαρουχά, του Βελδεμίρη, του Χαλκίδη, και όλων όσοι έδωσαν τη ζωή τους για τη δημοκρατία και την κοινωνική απελευθέρωση.
Επιτρέψτε μου να αρχίσω την ομιλία μου με κάποια ερωτήματα.
Στα οποία έχουν δώσει απάντηση μέχρι τώρα ο κύριος Σαμαράς, ο κύριος Βενιζέλος, η ακροδεξιά σέχτα που κυβερνάει αυτή τη στιγμή τη χώρα. Αλλά τώρα, στις εκλογές που έχουμε μπροστά μας, καλείται να δώσει τη δική του απάντηση και ο ελληνικός λαός:
•Πόσα κομμάτια εθνικής κυριαρχίας πρέπει ακόμα να παραχωρήσουμε για να πάρουμε τα δυο τρία κατοστάρικα του ματωμένου πλεονάσματος που μας πετούν στα μούτρα προεκλογικά;
•Πόσες εκπτώσεις στη δημοκρατία πρέπει ακόμα να ανεχτούμε για να αξίζουμε τα δανεικά που αποτελούν εθνικό στόχο της σημερινής κυβέρνησης;
•Σε πόση ταπείνωση, πόση φτώχεια, πόση ανεργία, πόσα δράματα, πρέπει να κλείσουμε τα μάτια για να μας πουν μια καλή κουβέντα η κυρία Μέρκελ και ο κύριος Σόιμπλε;
•Πόσο ψέμα, πόση εξαπάτηση, πόσα success story πρέπει να καταπιούμε ακόμα για να μας απονείμουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι ISO πειθήνιου λαού;
•Πόσο Σαμαρά, πόσο Μπαλτάκο, πόσα ραντεβού ανθρώπων του Μαξίμου με τους νεοναζί, πόσο Βενιζέλο, πόσο Άδωνι, πόσο Βορίδη, πόσο παρακράτος, πρέπει να χωνέψουμε για να μας χωνέψουν οι αγορές της νεοφιλελεύθερης λαιμαργίας;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που μπαίνουν μπροστά σε κάθε Έλληνα και σε κάθε Ελληνίδα, ενόψει εκλογών. Σ' αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντήσει καθεμιά και καθένας από μας με το χέρι στην καρδιά.
Όχι επειδή τα βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά επειδή τα βάζει και τα αναπαράγει κάθε στιγμή με δραματικό τρόπο η κοινωνία που αιμορραγεί και η πατρίδα που μας τραβάει απ' το μανίκι. Θα ζήσουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι, σαν Ευρωπαίοι, σε μια κυρίαρχη δημοκρατική χώρα, απολαμβάνοντας τους καρπούς της προόδου και της δουλειάς μας; Ή θα ζούμε μέχρι το απώτατο μέλλον δεμένοι σε μια ατέλειωτη αλυσίδα μνημονίων, φτώχειας, ανεργίας, πολιτιστικού και δημοκρατικού μαρασμού; Θα έχουμε φωνή και λόγο στην ίδια μας τη χώρα και στην Ευρώπη, ή θα δεχτούμε το απαρτχάιντ χρέους, που προβλέπει για την Ελλάδα και τον ευρωπαϊκό νότο φτηνά εργατικά χέρια και φιμωμένο στόμα;
Αυτά τα ερωτήματα τα απαντά κάθε μέρα με όλο και χειρότερο τρόπο η σημερινή συγκυβέρνηση. Δεν χρειάζεται να πω πολλά γι' αυτό. Ο καθένας ξέρει και βλέπει και ζει την πραγματικότητα. Αυτά πρέπει να απαντήσει και ο λαός μας στις εκλογές.
Φίλες και φίλοι,
Τις τελευταίες μέρες γίναμε όλοι μάρτυρες μιας πρωτοφανούς θεσμικής, πολιτικής, αλλά και ηθικής κατάπτωσης που ξεκινά από το μέγαρο Μαξίμου. Ο πιο έμπιστος άνθρωπος του πρωθυπουργού, ο άνθρωπος που ο κύριος Σαμαράς κατέστησε πανίσχυρο στην κυβέρνησή του, που έδινε εντολές σε υπουργούς, καθόριζε την τύχη νομοσχεδίων, έδινε γραμμή για όλα τα σοβαρά ζητήματα, ενέκρινε ή απέρριπτε τροπολογίες, αποδείχτηκε ότι συνομιλεί, συναγελάζεται, συνευρίσκεται με τον πολιτικό υπόκοσμο της Χρυσής Αυγής. Ο αντ' αυτού του πρωθυπουργού συνωμοτούσε με τον αντ' αυτού του φυλακισμένου Φύρερ της ναζιστικής συμμορίας!
Μπαλτάκος Γκέιτ, ονόμασαν ορισμένοι το επικίνδυνο σύμπλεγμα που ήρθε στην επιφάνεια. Υπάρχει όμως έστω και ένας Έλληνας που να πιστεύει ότι ο Μπαλτάκος έκανε ότι έκανε χωρίς να γνωρίζει τίποτε ο πρωθυπουργός; Υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που να πιστεύει ότι ο Μπαλτάκος είχε γίνει "κολλητός" του υπόδικου υπαρχηγού της Χρυσής Αυγής, εν αγνοία του κυρίου Σαμαρά; Δεν διάβαζε ο κύριος Σαμαράς τις φιλικές στην κυβέρνησή του εφημερίδες που αποκάλυπταν τις επαφές του Μπαλτάκου; Δεν ήξερε τίποτε για το σχέδιο συνεργασίας της ΝΔ με μια "εξημερωμένη" Χρυσή Αυγή, που προπαγάνδιζαν επώνυμοι παπαγάλοι της δημοσιογραφίας;
Φίλες και φίλοι, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Δεν υπάρχει Μπαλτάκος Γκέιτ. Υπάρχει Σαμαράς Γκέιτ. Αυτή είναι η αλήθεια.
Αποστολή για λογαριασμό του Αντώνη Σαμαρά εκτελούσε ο έμπιστός του, όταν διέβαλε και απέσυρε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Όταν έδινε γραμμή αντικομμουνισμού και μισαλλοδοξίας κατά της αριστεράς. Όταν έλεγε στους δημοσιογράφους αλλά και σε τότε κυβερνητικούς συμμάχους "μη μας ζορίζετε, γιατί υπάρχει και η επιλογή να συνεργαστούμε με τη Χρυσή Αυγή". Και όταν συνωμοτούσε, μέσα στη Βουλή μάλιστα, με τους υπόδικους της συμμορίας.
Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχουμε καταγγείλει ότι ο κ. Σαμαράς έχει μετατρέψει τη ΝΔ σε ένα ιδιόμορφο κράμα Πολιτικής Άνοιξης και Δικτύου 21, με φασίζουσες επιρροές και συμπάθειες. Ότι ανέχτηκε το δολοφονικό όργιο της Χρυσής Αυγής για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού περίμενε να δολοφονηθεί ο Παύλος Φύσσας για να καταθέσει στη δικαιοσύνη τους 32 φακέλους των ταγμάτων εφόδου της Χ.Α. Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχουμε καταγγείλει ότι ο κ. Σαμαράς περιστοιχίζεται από ανθρώπους που χαϊδεύουν δημόσια και με τον πιο χυδαίο τρόπο τους νεοναζί, και δηλώνουν ότι κρατούν τις σφαίρες τους για μας και όχι για τα τάγματα εφόδου του Μιχαλολιάκου. Ότι ξέπλυνε και ανέδειξε σε κορυφαίους παράγοντες της παράταξής του, τον Άδωνι, τον Βορίδη, τον Κρανιδιώτη, τον Λαζαρίδη και πολλούς άλλους.
Θυμάμαι ότι εδώ στη Θεσσαλονίκη, στη συνέντευξη στη ΔΕΘ, είχα καταγγείλει ότι η ΝΔ δεν είχε βγάλει ούτε μια ανακοίνωση να καταδικάσει τη ναζιστική επίθεση σε στελέχη του ΠΑΜΕ στο Πέραμα. Την επίθεση που ήταν ο προάγγελος της δολοφονίας Φύσσα.
Ας αφήσει λοιπόν την κωμωδία ο κύριος Σαμαράς. Και ήξερε, και ευνοούσε όσα διέπραττε ο φίλος και συνεργάτης του. Αν ο Μπαλτάκος είναι ο φυσικός αυτουργός της συνωμοσίας σε βάρος της δημοκρατίας, ο κύριος Σαμαράς είναι ο ηθικός αυτουργός. Κι αυτό και μόνο θα έφτανε για να χαρακτηριστεί επικίνδυνος για τη δημοκρατία. Επικίνδυνος για την ομαλότητα. Επικίνδυνος γιατί με τη βοήθεια μεγάλων ΜΜΕ, που παίζουν τα δικά τους παιγνίδια, επέτρεψαν στους νεοναζί να εμφανίζονται σαν δύναμη που αμφισβητεί το σύστημα και στρέφεται εναντίον του.
Ενώ η Χρυσή Αυγή δεν είναι παρά η σκοτεινή πλευρά του ίδιου του συστήματος. Είναι το μακρύ του χέρι. Είναι η σύμφυση του απάνθρωπου με το ταξικά ωμό, που βλέπει ως εχθρούς όχι τους βαρόνους της διαπλοκής και του πλούτου, αλλά τους κολασμένους της γης. Είναι μια συμμορία για την οποία η κυβέρνηση Σαμαρά έκλεινε τα μάτια για πολύ καιρό, μπροστά στη εγκληματική δομή, στην εγκληματική ιδεολογία και στην εγκληματική της δράση.
Υπόλογος όμως μπροστά στο δημοκρατικό λαό είναι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος όχι μόνο στηρίζει την ακροδεξιά σέχτα του Σαμαρά, αλλά και έχει αναλάβει το ρόλο του προπαγανδιστή της. Η χώρα ζει ένα δράμα, αλλά ο κύριος Βενιζέλος επιμένει να πρωταγωνιστεί σε μια κωμωδία. Οικοδομεί την κεντροαριστερά, που συμμαχεί με τους συνομιλητές των νεοναζί. Απευθύνεται στους πολίτες που τιμούσαν με την εμπιστοσύνη τους κάποτε το ΠΑΣΟΚ για να τους μαζέψει τώρα σαν πρόβατα στο μαντρί της ακροδεξιάς. Αφού εξύμνησε χθες την "καθαρή στάση" του πρωθυπουργού στο Σαμαράς Γκέιτ, επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ το οποίο χαρακτήρισε "συγκυριακό όχημα διαμαρτυρίας".
Όσοι ψήφιζαν δηλαδή κάποτε ΠΑΣΟΚ έχουν ιδιοκτήτη: Είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Και ο ιδιοκτήτης τους καλεί να κατέβουν από το όχημα της αριστεράς και να πάρουν τη θέση τους στο όχημα με τα μνημόνια, με τον Άδωνη, με τον Μπαλτάκο, με τον Σαμαρά, με τον Βορίδη. Και με μηχανοδηγό την κυρία Μέρκελ.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μέσα στο ζόφο του χρέους, των σκληρών μέτρων, της πολιορκημένης δημοκρατίας, η κυβέρνηση επιχειρεί φυγή προς τις κάλπες με μια από καιρό σκηνοθετημένη, στημένη, παράσταση. Μια παράσταση με σπόνσορες την τρόικα και την ευρωπαϊκή συμμαχία των μνημονίων, υπό την υψηλή εποπτεία της Γερμανίας. Ο τίτλος της παράστασης; "Βγαίνουμε στις αγορές". Άρα βγαίνουμε από το σημερινό τούνελ στο ξέφωτο της ανάπτυξης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η βαρβαρότητα συνδυάζεται με το πιο κραυγαλέο ψέμα.
Εδώ όμως μιλάμε για μια τεράστια επιχείρηση απάτης. Και οι Έλληνες καλούνται να παίξουν το ρόλο του θεατή. Να χειροκροτήσουν την πολιτική που τους καταστρέφει.
Και να εγκρίνουν τη συνέχισή της. Στο προεκλογικό αυτό υπερθέαμα θα προσφερθεί μάλιστα σε ένα εκατομμύριο θεατές και ποπκόρν από το πλεόνασμα του κυρίου Στουρνάρα. Πόσο πλεόνασμα κυνισμού έχουν εκείνοι που εμπνεύστηκαν και έστησαν αυτό το παιγνίδι;
Αλλά αλήθεια για πείτε μου, αφού τώρα υπάρχει πλεόνασμα και όπως μας λένε, τα βάσανά μας τελειώσανε, αφού δεν θα μας χρειάζονται πια δανεικά για μισθούς και συντάξεις.
Τότε γιατί βγαίνουνε να δανειστούν και πανηγυρίζουν κιόλας που θα τα καταφέρουν;
Κι αν χρειάζονται νέα δανεικά για να εξυπηρετήσουν τα παλιά, πώς υποστηρίζουν ότι το χρέος είναι βιώσιμο; Είναι βιώσιμο ένα χρέος που για να εξυπηρετηθεί χρειάζεται να συσσωρεύεται και άλλο χρέος; Δεν σας θυμίζουν κάτι από τον Σίσυφο όλα αυτά; Και γιατί πανηγυρίζουν και θέλουν να πανηγυρίσουμε μαζί τους;
Με την ύφεση να συνεχίζεται, με την πολιτική λιτότητας να αποτελεί το άλφα και το ωμέγα των απαιτήσεων των δανειστών, μια στημένη έξοδος στις αγορές τι θα αποδώσει αλήθεια;
Θα βρει δουλειά έστω ένας άνεργος;
Θα ακυρωθούν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις;
Θα επανέλθουν τα εργασιακά δικαιώματα που καταργήθηκαν;
Θα κάνει βήματα μπροστά η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία, η ρημαγμένη κοινωνική ασφάλιση;
Θα σταματήσουν η αιμορραγία της φορολογίας και τα χαράτσια;
Τίποτε φυσικά απ' όλα αυτά.
Γιατί όλα αυτά απαιτούν μια άλλη πολιτική, σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από τη σημερινή.
Αλλά ούτε οι αγορές, ούτε το πλεόνασμα, ούτε η δημοσιονομική εξυγίανση υπήρξαν ποτέ ο στόχος τους. Αυτό το λέγαμε απο τη πρώτη στιγμή και αποδεικνύεται τώρα με τον πιο περίτρανα τρόπο.Δεν μας έβαλαν στα μνημόνια για να μειώσουν το χρέος. Ούτε μας έβγαλαν από τις αγορές γιατί είχαμε μεγάλο χρέος. Διαφορετικά ας μας εξηγήσουν γιατί με χρέος 120% του ΑΕΠ οι αγορές τους μας τιμώρησαν, μας πέταξαν έξω. Και με χρέος, σήμερα, 175% του ΑΕΠ μας χειροκροτούν και μας ανοίγουν τις πόρτες.
Ο στόχος τους από την πρώτη μέρα ήταν άλλος. Ήταν η μετατροπή της Ελλάδας σε φτηνό οικόπεδο και των Ελλήνων σε φτηνή και βουβή εργατική δύναμη. Αυτή είναι η αλήθεια που αποκαλύπτεται τώρα σε όλο τη δραματική της έκταση.
Τα μνημόνια δεν ήταν ποτέ το μέσο, ήταν εξαρχής ο σκοπός. Με τα μνημόνια έχτισαν και χτίζουν ένα καθεστώς που καταργεί δικαιώματα και ελευθερίες, υπονομεύει ως περιττή και επιζήμια τη δημοκρατία και αντιμετωπίζει ως εχθρό την εθνική κυριαρχία. Με τα μνημόνια επιδιώκουν να εξουδετερώσουν το δικαίωμα του λαού να ορίζει τη μοίρα του.
Και υπάρχουν δυστυχώς ελληνικές κυβερνήσεις που όχι μόνο συναινούν σ' αυτή την πολιτική, αλλά βαφτίζουν την τραγωδία έπος. Κι αυτός είναι ο βασικός λόγος που πρέπει να ξεμπερδεύουμε μαζί τους.
Φίλες και φίλοι,
Αυτούς ακριβώς τους πολιτικούς του μνημονίου και τις πολιτικές του μνημονίου, έρχεται τη Παρασκευή να στηρίξει η κυρία Μέρκελ λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές. Η Γερμανίδα καγκελάριος θέλει να πείσει τους δικούς της ψηφοφόρους πόσο σωστή είναι η πολιτική της απέναντι στην Ελλάδα. Θέλει να πείσει τους Ευρωπαίους ότι η Ελλάδα, το άτακτο παιδί της Ευρώπης, έχει γίνει ο πιο καλός ο μαθητής χάρη στο δικό της συνδυασμό καρότου και μαστίγιου. Το μαστίγιο για όλους εμάς. Το καρότο για τους τραπεζίτες, τους εντολοδόχους της Ζήμενς, τους μεταπράτες της εθνικής μας κυριαρχίας, τους βαρόνους της διαπλοκής, και τους πολιτικούς που τους εκφράζουν.
Η ίδια της η επίσκεψη είναι η απόδειξη πόσο η σημερινή γερμανική κυβέρνηση σέβεται τους Έλληνες και το δικαίωμά τους να αποφασίζουν οι ίδιοι για την πορεία της χώρας τους. Πόσο το Βερολίνο σέβεται την Ελλάδα. Και πόσο μας θεωρεί οικόπεδο και αποικία.
Σκεφτείτε τι θα γινόταν, αν ο πρόεδρος Πούτιν, ή ο πρόεδρος Ομπάμα, αποφάσιζαν να επισκεφτούν τη Γερμανία λίγο πριν τις εκλογές για να στηρίξουν πολιτικά τον αντίπαλο της κυρίας Μέρκελ. Σκεφτείτε πώς θα αντιδρούσαν σε μια τέτοια περίπτωση όχι μόνο η κυρία Μέρκελ, αλλά όλα τα κόμματα της Γερμανίας και ο ίδιος ο γερμανικός λαός.
Ο κύριος Σαμαράς όμως δεν έχει κανένα πρόβλημα. Ίσα-ίσα ετοιμάζεται να φωτογραφηθεί χαμογελαστός μαζί με την Προϊσταμένη του. Να υποκλιθεί μπροστά στην επιθυμία της να συναντηθεί με όσους αυτή κρίνει νομιμόφρονες προς το Βερολίνο. Όχι βέβαια με την αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί ξέρει ότι εμείς διαφωνούμε κάθετα και αποφασιστικά με την πολιτική της. Εμείς όμως διαφωνούμε με την πολιτική της απέναντι στη χώρα μας.
Για την πολιτική της στη δική της χώρα δίνει λόγο στους Γερμανούς πολίτες. Έχουμε λοιπόν τη στοιχειώδη απαίτηση να αναγνωρίσει και στους Έλληνες το δικαίωμα να κάνουν κουμάντο στη δική μας χώρα. Ας μου επιτραπεί μια παρατήρηση εδώ:
Εκείνοι που συναίνεσαν σ' αυτό το προεκλογικό ταξίδι της Γερμανίδας καγκελαρίου σε μια χώρα που ζει τις συνέπειες της πολιτικής της, όφειλαν να την ενημερώσουν ότι οι Έλληνες δεν είναι υπάκουοι και υπήκοοι κανενός επικυρίαρχου. Όφειλαν επίσης να την ενημερώσουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων είναι οργισμένοι με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους ίδιους και τη χώρα τους, βυθίζοντας εκατομμύρια ανθρώπους στην απελπισία, τη φτώχεια και την αναξιοπρέπεια.
Είναι ασφαλώς ευπρόσδεκτη στην Ελλάδα η ηγέτης μιας μεγάλης χώρας-μέλους της ευρωπαϊκής οικογένειας. Αλλά με την προϋπόθεση ότι αποδέχεται εκείνο που πολλές φορές έχει ειπωθεί στο παρελθόν και τώρα αποκτά πάλι ένα ουσιαστικό νόημα:
Ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες.
Αυτή η χώρα έχει νοικοκύρη -και είναι ο λαός της.
Τελεία και παύλα.
Και να το ξέρετε και να το ξέρουν: Αυτή η επίσκεψη που έχει μεταξύ άλλων ως σκοπό να επηρεάσει το φρόνημα των Ελλήνων, θα έχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Τις έχει αυτές τις "αναποδιές" η ρωμιοσύνη, όταν της πατάνε στον κάλο.
Αλλά δε θα μπορούσα με την ευκαιρία της επίσκεψης της καγκελαρίου, παρά να ξαναθέσω το ζήτημα του Κατοχικού δανείου και των επανορθώσεων. Το έθεσα για πρώτη φορα στον υπουργό των οικονομικών της Γερμανίας, στο Βερολίνο. Το ξανά θέσαμε επισήμως, μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, στη συνάντηση μας με τον κ. Γκάουκ.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κάρολος Παπούλιας, που πολέμησε τους ναζί, είχε επίσης το θάρρος να το θέσει επίσημα και δημόσια στον ομόλογό του κύριο Γκάουκ.
Αλήθεια ο κύριος Σαμαράς θα ψελλίσει κάτι γι' αυτό; Ή θα επιλέξει τη σιωπή, επειδή το Βερολίνο του έχει απαγορεύσει να θίγει το θέμα;
Εμείς πάντως επιμένουμε: Κυρία Μέρκελ, η χώρα σας μας χρωστάει ακόμα πολλά.
Και δεν θα έχετε για πάντα απέναντί σας κυβερνήσεις έτοιμες να ξεχάσουν τα γερμανικά χρέη και να θυμούνται μόνο τα ελληνικά.
Πολίτες της Θεσσαλονίκης,
Η πόλη σας και η Μακεδονία έχουν δοκιμαστεί και δοκιμάζονται σκληρά από τις πολιτικές των μνημονίων. Δεν χρειάζεται να σας απαριθμήσω τις πληγές που κι εδώ έχει προκαλέσει. Δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσω τι γίνεται αυτή τη στιγμή στις Σκουριές.
Τι γίνεται αυτή τη στιγμή με όσους θέλουν να ξεπουλήσουν το νερό της πόλης.
Με τον αγώνα για να αποτραπεί αυτό το έγκλημα σε βάρος του λαού της Θεσσαλονίκης.
Με την απήχηση που έχει το αίτημα για δημοψήφισμα.
Και με τη στάση του κυρίου Μπουτάρη ο οποίος θεωρεί ότι η ΕΥΑΘ έχει ιδιωτικοποιηθεί και άρα δεν χρειάζεται ούτε δημοψήφισμα, ούτε αγώνες.
Ή τι γίνεται με τη γάγγραινα του μετρό.
Θέλω όμως να σας επαναλάβω ότι τίποτε δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο αν δεν πάρουμε την υπόθεση της σωτηρίας μας στα δικά μας χέρια.
Και πολλά θα αλλάξουν προς το χειρότερο.
Το τρίτο μνημόνιο είναι ήδη έτοιμο και μόνο η μετάφρασή του απομένει για να εφαρμοστεί. Αν φυσικά επιβιώσουν και πάλι πολιτικά οι πλασιέ του με τα παραμύθια, με τους εκβιασμούς, με τα πλεονάσματα, με τα χαμόγελα της κυρίας Μέρκελ και με τη δήθεν έξοδο στις αγορές.
Το πολυνομοσχέδιο που πρόσφατα έγινε νόμος προβλέπει εκατοντάδες σκληρά μέτρα που θα αρχίσουν να εφαρμόζονται μετά τις εκλογές. Και με τον ίδιο νόμο οι τράπεζες θα ιδιοποιηθούν δισεκατομμύρια που η κυβέρνηση απέσπασε με το μαστίγιο από το υστέρημα του φτωχού και του μικρομεσαίου. Ας θυμίσω εδώ ότι έχουν ήδη ψηφίσει την εκ των προτέρων αμνήστευση όσων εμπλακούν σε αυτό το έγκλημα. Και επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι όσους νόμους αμνήστευσης κι αν ψηφίσουν, όσες διατάξεις κι αν θεσπίσουν, η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να αποδοθεί δικαιοσύνη. Και να εισπράξουν οι ένοχοι αυτό που τους αξίζει.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μπροστά μας είναι η πιο κρίσιμη ίσως εκλογική μάχη μετά τη μεταπολίτευση.
Μια μάχη που δεν μπορεί να δοθεί και να κερδηθεί από τον καναπέ. Γιατί θα είναι μια μάχη σκληρή ενάντια σε αντιπάλους που και δύναμη έχουν και όλα τα μεγάλα ΜΜΕ με το μέρος τους έχουν και κανένα δισταγμό δεν έχουν να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, από τα οποία το εντιμότερο είναι το ψέμα. Ξένοι και εγχώριοι αυτουργοί των μνημονίων τρέμουν στην ιδέα μιας νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.
Γι' αυτό σας καλώ όλους στην πιο όμορφη μάχη. Στη μάχη για τη δημοκρατία, την εθνική κυριαρχία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ανατροπή των μνημονίων και των γερασμένων δυνάμεων που τα στηρίζουν. Στην τριπλή μάχη:
Για μια μεγάλη και αναμφισβήτητη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, που θα είναι η αρχή του τέλους για το καθεστώς των μνημονίων. Για μια μεγάλη και αναμφισβήτητη νίκη στις περιφέρειες και στους δήμους, εκείνων των δυνάμεων που εκπροσωπούν το νέο, το άφθαρτο, το ανατρεπτικό και είναι έτοιμες να πουν το μεγάλο όχι στις αντιλαϊκές επιταγές των μνημονίων.
Πολίτες της Θεσσαλονίκης, σε αυτές τις εκλογές δε ψηφίσουμε απλά για δημάρχους, περιφερειάρχες και ευρωβουλευτές. Σε αυτές τις εκλογές ψηφίζουμε για τη ζωή μας.
Η υπομονή μας τελείωσε.
Ως εδώ!
Ψηφίζουμε και φεύγουνε.
Αυτός είναι ο δικός μας πήχης.
Το βράδυ της Κυριακής των εκλογών να είναι το τέλος της κυβέρνησης των μνημονίων.
Και η αρχή μιας Ελλάδας που θα αντικρίζει με αισιοδοξία το αύριο.
Newsroom
